از راهاندازی کمپین توکیو 2020 تا گفتوگوهای زنده اینستاگرام IPC با پارالمپینهای شاخص دنیا
تعداد بازدید : 29
نعمتی: با ویلچر وارد المپیکی شدم که همیشه رویایم بود
اگر بازیهای المپیک و پارالمپیک 2020 توکیو به دلیل شیوع کرونا به تعویق نمیافتاد، چهارم شهریورماه افتتاحیه بازیهای پارالمپیک توکیو برگزار میشد اما شیوع کووید19 این رقابتها را با تعویق یکساله مواجه کرد تا کمیته بینالمللی پارالمپیک(IPC) هم در اقدامی جالب از تاریخ سوم شهریورماه کمپینی تحت عنوان توکیو2020 راهاندازی کند. این کمپین در حالی راه افتاده که تلاش دارد از طریق فضای مجازی ورزشکاران این رشته را در فاصله یکسال مانده به شروع رقابتها بیشتر در حال و هوای رقابتهای پارالمپیک سال آینده قرار دهد؛ آنهم به این صورت که کمپین مذکور از تاریخ سوم شهریور با داغ کردن هشتگ #wait_fo_the_great (#منتظر_بهترینها_باش) تا 15 شهریور هر روز برنامهای خاص برای ورزشکاران پارالمپیکی در نظر دارد. به همین منظور این کمپین در تاریخ 4 شهریورماه مصادف با تاریخ اولیه افتتاحیه پارالمپیک چهرههای شاخص این رشته را به گفتوگوی زنده با صفحه رسمی اینستاگرام IPC دعوت کرد. پخش رسمی مستند جنبش پارالمپیک(5 شهریور)، انتشار اولین پادکست پارالمپیک(7 شهریور) انتشار محتوای تولیدشده با هشتگ منتظر برترینها باش از سوی ورزشکاران(15شهریور) و یک اجرای زنده برای جشن گرفتن پایان این کمپین در تاریخ 15 شهریورماه از جمله برنامههای در نظر گرفتهشده آن است. در کنار آن، سایت رسمی IPC هر روز یکی از لحظات برتر ورزشکاران در دورههای قبلی این بازیها را یادآوری میکند. این سایت اخیرا با انتشار ویدیویی از فینال رقابتهای تیراندازی با کمان بازیهای پارالمپیک لندن ۲۰۱۲، کسب نشان طلای ارزشمند زهرا نعمتی در این رویداد را یادآوری و در کنار آن از مدال زهرا نعمتی در پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن بهعنوان طلای تاریخی یاد کرد. IPC در این گزارش به این موضوع اشاره کرد که درست 8 سال پیش زهرا نعمتی در روز 27 آگوست نخستین بانوی ایرانی لقب گرفت که توانست در المپیک و پارالمپیک به مدال طلا دست پیدا کند: «شما اغلب اوقات نمیتوانید بگویید که یک نفر عملکردی تاریخی را به نمایش میگذارد اما این تنها راه برای توصیف آن چیزی است که زهرا نعمتی، بانوی کماندار ایرانی در پارالمپیک 2012 لندن به دست آورد. قهرمانی نعمتی در ریکروی بانوان W1/W2 باعث شد تا او نخستین زن ایرانی لقب بگیرد که توانسته در المپیک یا پارالمپیک به مدال طلا دست پیدا کند. البته این تنها یک شروع برای نعمتی بود؛ ورزشکاری که 4 سال بعد در المپیک 2016 ریو پرچمدار ایران بود و سپس در پارالمپیک ریو توانست عنوان قهرمانیاش را حفظ کند.» اما گفتوگوی زنده سایت کمیته بینالمللی پارالمپیک با ورزشکاران تاریخساز این رشته در حالی روز چهارم شهریور انجام شد که ورزشکاران زیادی از سراسر دنیا در این گفتوگوها شرکت کردهاند اما گفتوگوی زنده زهرا نعمتی با اکانت رسمی اینستاگرام کمیته بینالمللی پارالمپیک با 3.8هزار بازدید، رکورد بیشترین بازدیدکننده در زمان پخش و نیز پس از ذخیره شدن در صفحه اینستاگرام IPC را به خود اختصاص داد. گفتوگویی که نکات جالبی در بر داشت و نعمتی بار دیگر با بازگو کردن بخشهای مختلف زندگی شخصی و ورزشیاش از ورزشکاران حرفهای خواست به تبعیت از وظیفه اجتماعیشان، همچنان امیدبخش و الهامبخش بمانند.
راه عجیب و کوتاه زهرا تا ستاره شدن
نعمتی به عنوان زنی الهامبخش که توانسته کلیشههای رایج را از بین برده و در سطح بینالمللی مطرح شود در بخشی از این گفتوگو زمان ورودش به رشته تیروکمان تا تبدیل شدنش به یک چهره پارالمپیکی را زمانی عجیب و کوتاه قلمداد کرد: «خیلی جای تعجب دارد که بگویم این بازه زمانی به سال نرسید. از زمانی که تیروکمان را شروع کردم حدود 6 ماه طول کشید که کارم را استارت زدم اما این بار در تیم المپیکیها؛ یعنی بعد از 6 ماه با مسابقه کشوری و سوم شدم از طرف فدراسیون تیروکمان به اردوهای تیم ملی دعوت شدم و حدود 2 سال در کنار افراد المپیکی تمرین کردم و بعد از آن به تیم پارالمپیکیها پیوستم و اولین حضورم در سال 2010 مسابقات جهانی چک بود که موفق شدم رکورد جهانی بانوان پارالمپیک را جابهجا کنم و به مدال طلا برسم. بعد از آن مسافر اولین دوره رقابتهای پارالمپیک دوران ورزشیام در سال 2012 لندن شدم.»
مدالی با طعم یک رویا
او در حالی اولین نشان طلای بانوان ایران در رقابتهای المپیک و پارالمپیک را به سینه زد که این مدال از این حیث یک مدال تاریخی برای ایران به حساب میآید. نعمتی درباره احساسش در زمان کسب این مدال میگوید: «برای من بسیار هیجانانگیز است که بخواهم درباره آن روز صحبت کنم؛ بخصوص وقتی فهمیدم این مدال هنوز برای بانوان کشورم اتفاق نیفتاده. مدام با خودم میگفتم این اتفاق حتما باید رخ دهد. وقتی هم به مدال رسیدم مثل رویایی بود که من چندین و چند بار برای خودم آن را تکرار کرده بودم و از حفظ بودم. برای من بینظیر بود؛ آن هم به این خاطر که حس میکردم توانستهام یک سد ذهنی را برای زنان و دختران کشورم بردارم.»
نعمتی و یک اتفاق منحصربهفرد برای او در دنیا
نعمتی 4 سال بعد از طلایی شدن در لندن، مسافر ریو شد اما این بار با یک تفاوت بزرگ و آن اینکه او پرچمدار کاروان المپیک ریو بود و در کنارش در پارالمپیک ریو موفق به کسب 2 مدال خوشرنگ شد: «المپیک ریو برای من فوقالعاده بود چون قرار بود هم در المپیک شرکت کنم و هم در پارالمپیک. این چیزی بود که تنها برای من در دنیا اتفاق افتاده بود و افتخار بزرگی برای کشورمان بود و من خوشحال بودم که موفق شدم این افتخار را برای کشورم رقم بزنم؛ المپیک همیشه رویای من بود. از همان زمانی که تکواندو کار میکردم و من در المپیک ریو به آن رویا رسیده بودم. درست است که با تکواندو نتوانستم وارد المپیک شوم اما با تیروکمان وارد شدم. با این تفاوت که با ویلچر وارد شدم و این یک تفاوت بزرگ بود. بعد از آن هم در بخش پارالمپیک فعالیت مرا ویژه و خاص کرد. این برای من یک فرصت ویژه و خاص بود چون پرچمدار کاروان هم بودم. فکر میکنم تمام شانسی که یک ورزشکار در طول دوران ورزشیاش آن را میخواهد، برای من یکجا اتفاق افتاده بود.»
الهامبخشی وظیفه اجتماعی ورزشکار المپیکی است
دارنده بج اتحادیه المپینها(که افراد کمی در دنیا آن را دارند) در واکنش به شیوع کرونا و کاهش انگیزه برخی المپینها حرفهای جالبی میزند: «برایم باورکردنی نیست که ورزشکاران حرفهای امیدشان را از دست بدهند. من و امثال من این وظیفه اجتماعی را بر عهده داریم که امیدبخش و الهامبخش باشیم و سایر افراد جامعه را امیدوار کنیم. من معتقدم پس از هر اتفاقی قطعا خیری وجود دارد. من هم تصمیم دارم چالش کرونا را به یک فرصت تبدیل و برای کارهایی که یک مقدار عقبافتاده زمانبندی کنم. در حال حاضر با انرژی بیشتر به جلو حرکت میکنم و میگویم شاید این یک فرصت طلایی برای من باشد تا با تمرکز بیشتر در رقابتهای 2021 اتفاقات بهتری را رقم بزنم.»
پیام نعمتی به زنان ایرانی: مسئولیتپذیر باشیم
او اما به عنوان یک بانوی ایرانی موفق پیامی هم برای زنان ایرانی دارد تا بتوانند در هر جایگاهی که هستند بهترین خودشان باشند: «پله اول برای همه ما زنان و دختران ایران این است که شرایط خاص را بپذیریم و گاهی باید مسئولیتپذیر باشیم. گاهی باید بهانهها را کم کنیم. شاید هم بهانه نباشد و مشکلاتی باشد که حق داشته باشیم نسبت به آن دلگیر باشیم اما باید مسئولیتپذیر باشیم. چرا ما خیلی وقتها رویاهایمان را فراموش کرده و فکر میکنیم که دنیا به آخر رسیده؟ نباید اینطور باشد. مهم این است که در هر لحظه چه میخواهیم و چقدر تلاش میکنیم. معتقدم اگر ما چیزی را بخواهیم همه کائنات دست به دست هم میدهد تا آن اتفاق رقم بخورد. مهم این است که ما رویایمان را با همه وجود بخواهیم، پایش بایستیم و امیدواریم باشم. امید پادزهر استرس است.»