درست به همان اندازه که آناهیم شهر حسرتهای کیانوش شد ولی به همان اندازه برای سهراب خوشیمن بود تا در شب بیفروغ رستمی، مرادی به طلوع صبح دولتش سجده کند. همه آمده بودند تا شاهد اوج گرفتن دوباره سهراب باشند؛ از بهداد سلیمی گرفته تا مربیان کادرفنی. همانهایی که البته به هیچوجه کنار کیانوش دیده نشدند تا مرد غیور وزنهبرداری ایران را که علیرغم مصدومیت، به خاطر وطنش بلا را به جان خرید، دلگرمی دهند. اما اطراف مرادی پر بود از انرژی مثبت. یکی تماشاگران پرشور ایرانی را به سکوت دعوت میکرد، دیگری وزنههای درخواستیاش را ثبت. دوربین مستقر در وارمآپ هم سهراب را تنها نمیگذاشت تا گاه و بیگاه تصویر آرام و سرشار از آرامشش را به تصویر بکشد و توی دل حریفانش را خالی کند. سهراب هم که دلش قرص بود و پشتش به طلای المپیک ریو گرم، اطمینان داشت در قهرمانی جهان هم فاتح سکوی اول خواهد بود. اما رویاپردازی پولادمرد دسته 94 کیلوگرم ایران، فراتر از تعیین رنگ مدال بود؛ سهراب آمده بود تا با تصاحب رکورد دنیا، بار دیگر قدرتش را به جهان دیکته کند و الحق که بینظیرتر از حد تصور از پس ماموریتش برآمد. او که با ثبت وزنه 184کیلو در یکضرب طلا گرفته بود، در دوضرب نیز ابتدا وزنه220 کیلویی را بالای سر برد، سپس برای دومین مرتبه وزنه 233 کیلوگرمی را درخواست کرد تا با مهار این وزنه بعد از 17سال رکورد مجموع و دوضرب جهان را که پیشتر متعلق به سیمون کولچی لهستانی(مسابقات جهانی2000 صوفیا) بود، بشکند و طلایی شود. مرادی پس از شکستن رکورد جهان از حرکت سوم انصراف داد تا در مجموع هم با 417 کیلوگرم رکورد شخصی خودش را به میزان 4 کیلوگرم افزایش دهد و ضمن کسب 3 نشان ارزشمند طلای جهان، رکورد دوضرب و مجموع جهان را هم قبضه کند. این اتفاق به قدری بزرگ بود که مرادی بلافاصله سر به سجده نهاد و شکر به جای آورد. در این وزن سیدایوب موسوی نیز در حرکت یکضرب وزنه 171 را مهار کرد و در جایگاه پنجم قرار گرفت. او در حرکت دوضرب ابتدا وزنه 208کیلویی را بالای سر برد و در دومین حرکت هم وزنه 214کیلوگرمی را مهار کرد تا با مجموع 385 کیلوگرم به 2 مدال برنز حرکت دوضرب و مجموع دست یابد. اینگونه بود که با قهرمانی مرادی و سومی ایوب موسوی در دسته 94کیلوگرم، برای نخستین بار در تاریخ وزنهبرداری در مسابقات جهانی، ایران در دستهای غیر از فوقسنگین 2 نماینده روی سکوی جهان داشت.
چند ساعت به عقب برگردیم. درست همانجا که قرار بود کیانوش رستمی با حضورش روی تخته به تمام دلهرهها پایان دهد. دلهرههای ناشی از عدم رقابت او در آناهیم. چون درست چند روز قبل از شروع رقابتهای دسته 85 کیلو، پزشک معتمد فدراسیون جهانی به خاطر مصدومیت زانو و وجود پارگی جزیی رباط به رستمی هشدار داده بود. در شرایطی که تصور هم نمیشد رستمی به مسابقات برسد، اما او به عنوان اولین نماینده ایران در شرایطی روی تخته رفت که به وضوح میشد درد ناشی از مصدومیت را در چهرهاش دید. با اینحال رستم وزنهبرداری ایران با غیرت مثالزدنیاش، ابتدا پشت وزنه170کیلو ایستاد و با مهار این وزنه در حرکت یکضرب، وزنه 174 کیلو را نشانه رفت. هرچند که او در دومین حرکت در مهار این وزنه ناکام ماند اما در حرکت سوم 174کیلو را بالای سر برد تا نقرهاش را قطعی کند. در حرکت دوضرب اما کیانوش 2 مرتبه وزنه 212 کیلوگرم و یک بار نیز وزنه 215 کیلویی را انداخت تا به اصطلاح اوت کند و سالن رقابتها را در شوک فرو ببرد. در این دسته علی میری که با ثبت وزنه 155کیلویی در یکضرب جایگاه هفتم قرار گرفته بود، در حرکت دوضرب ابتدا وزنه 193 کیلویی را بالای سر برد ولی در مرتبه دوم و سوم وزنه201کیلوگرم را نتوانست به درستی مهار کند و در حرکت دوضرب ششم شد تا با مجموع 348 کیلوگرم در جایگاه هفتم قرار گیرد. هرچند مصدومیت قدیمی کیانوش در بدترین شرایط ممکن گریبانش را گرفت اما برخی از کارشناسان معتقدند باخت اصلی کیانوش در انتخاب وزنهها رقم خورد. وزنههای 212 و 215 درحالی از سوی کیانوش یا برادرش انتخاب شدند که با کمتر از آن امکان کسب مدال و امتیاز برای ایران وجود داشت اما مدال دوضرب و مجموع هم در این میان قربانی شد، چراکه تصمیمگیری به عهده خود رستمی بود. به گزارش ایسنا، شکست رستمی در آمریکا نشان داد ورزشکارسالاری در بلندمدت نتیجه نمیدهد و باید یک سیستم مدون برای قهرمانپروری را جایگزین این معضل کرد.
مرادی: رکوردم افسانهای است
سهراب مرادی بعد از قهرمانی با طعم رکوردشکنی در آناهیم ابراز خرسندی کرد: «خوشحالم زحمات 5 ماه اردوی شبانهروزیام نتیجه داد. بدنم هم آنطور که میخواستم بود و خوشبختانه یک کیلوگرم در حرکت دوضرب و 4 کیلوگرم درمجموع رکورد دنیا را ارتقا دادم. رکوردی که میگفتند، افسانهای است.»
رستمی: شرمنده شدم
کیانوش رستمی پس از حذف از جدول مجموع و دوضرب مسابقات وزنهبرداری قهرمانی جهان گفت: «تلاش کردم مدال بگیرم اما زانویم با من یاری نکرد و شرمنده شدم. مصدومیت قدیمی هم از ناحیه زانو داشتم که 2 روز مانده به مسابقات تشدید شد. من فکر میکنم خیلی مواقع شکست بهتر از پیروزی معمولی است.»