مسیر بسکتبال ایران، مسیر درستی نیست
تعداد بازدید : 22
هاشمی: قید مربی‌گری در لیگ را زده بودم
نویسنده : سارا اصلانی
هفته سوم لیگ برتر بسکتبال امروز با یک اتفاق جالب توجه کلید می‌خورد؛ حضور مصطفی هاشمی روی نیمکت سرمربی‌گری شیمیدر. مربی نامدار بسکتبال ایران بعد از پشت سر گذاشتن اتفاقات تلخ دوره گذشته لیگ با تیم دانشگاه آزاد، به قول خودش قید سرمربی‌گری در لیگ برتر را زده بود و حتی برای لیگ 95 با هیچ تیمی وارد مذاکره نشد، اما پیشنهاد مسئولان باشگاه شیمیدر آن هم بعد از گذشت 2 هفته از فصل جدید لیگ برتر و انعطاف‌پذیری این باشگاه در قبال خواسته‌های هاشمی، شرایطی پیش آورد که به قول هاشمی پایانی خوش همچون فیلم‌های هندی رقم زد و دست آخر این مربی سرشناس در راس کادر‌فنی تیم شیمیدر قرار گرفت. هاشمی در مصاحبه با خراسان ضمن تاکید بر این‌که تیم شیمیدر صلابت فصل قبل را ندارد، عنوان کرد تیم‌های تحت هدایت او در لیگ برتر همیشه فینالیست می‌شوند. او همچنین غیبت باشگاه مهرام در لیگ برتر بسکتبال را دردناک خواند و علت رقم خوردن چنین اتفاقاتی را درست نبودن راه بسکتبال کشور قلمداد کرد.
چه شد که بعد از گذشت 2 هفته از لیگ برتر، هدایت تیم شیمیدر به شما سپرده شد؟
بعد از بازی این تیم در هفته دوم لیگ برتر مقابل شهرداری‌تبریز صفرزاده مدیرعامل باشگاه با من تماس گرفت و قرار شد طی جلسه‌ای با حضور درغوکاسیان(رئیس باشگاه) درخصوص هدایت تیم شیمیدر با هم مذاکره کنیم. این را هم بگویم که آقای محمد دادکان(مسئول باشگاه دانشگاه آزاد) به من لطف داشتند و جلسات زیادی(برای قبول سرمربی‌گری تیم دانشگاه آزاد) با من برگزار کردند اما بنا به دلایلی با هم به توافق نرسیدیم چون با توجه به اتفاقاتی که در جریان لیگ گذشته رخ داده بود، قید مربی‌گری را زده بودم. شاید از حرف‌هایی که می‌زنم شائبه‌ای ایجاد شود اما واقعیت این است که وقتی از سوی مسئولان باشگاه شیمیدر دعوت به برگزاری جلسه شدم، با هدف قبول سرمربی‌گری این باشگاه به جلسه نرفتم. صرفا به‌خاطر رابطه دوستانه‌ای که با این عزیزان داشتم، رفتم تا نقطه‌نظراتم را مطرح کنم و اگر کمک فکری از دستم برمی‌آید دریغ نکنم. اما مذاکرات ما درنهایت به جاهایی رسید که من هرچه گفتم دوستان لطف داشتند و پذیرفتند. می‌دانید در چنین شرایطی همه‌چیز مثل فیلم‌های هندی به خوبی تمام می‌شود. ما هم در پایان جلسه به توافق رسیدیم. الان مسئولیت بزرگی به دوش دارم که باید به نحو احسن آن را انجام دهم.
به داشتن مسئولیت بزرگ در تیم شیمیدر اشاره کردید. این تیم فصل گذشته در رده سوم لیگ برتر ایستاد. مسئولان شیمیدر از اهدافشان در دومین سال حضور در لیگ برتر با شما صحبتی کرده‌اند؟
ببینید، کل پروسه حضور من در باشگاه شیمیدر ظرف 24 ساعت اتفاق افتاد. آن هم بعد از باخت شیمیدر به شهرداری‌تبریز. 50 درصد این باخت به شرایط روحی و روانی تیم، مسئله تایید نشدن سالن بازی و عدم تمرکز بازیکنان برمی‌گشت. 50 درصد دیگر هم به این دلیل بود که تیم واقعا صلابت فصل قبل را ندارد. باید زمان بگذرد، باید به بازیکنان راه بدهیم که پیشرفت کنند، راه بدهیم که مبارزه کنند. این را هم بگویم که اتفاقات سال گذشته یک نوع شرم بود. تیم سال گذشته من(دانشگاه آزاد) هم برای قهرمانی بسته شده بود. ممکن است برخی مرا دیوانه بخوانند و با خود بگویند: «بگذارید هاشمی بگوید تیم من در شرایط عادی همیشه قهرمان می‌شود.» اما واقعیت این است که تیم من همیشه فینالیست است. البته گاهی اوقات چالش‌هایی هم پیش می‌آید ولی این‌طور نیست که فکر کنید باشگاه دست روی دست می‌گذارد و با هر شرایطی کنار می‌آید. نخیر. ما به دنبال تقویت تیم، بازی کردن و بردن هستیم. نه این‌که تنها هدف‌مان بازی دادن و رشد کردن چند جوان باشد. در هر صورت حتما تغییراتی در تیم حاصل خواهد شد. اگر هر تیمی سهمی برای قهرمانی خود در لیگ قائل است، ما هم سهمی از قهرمانی برای خود قائل هستیم.
شیمیدر در فصل جدید لیگ چند بازیکن جوان به خدمت گرفته. این درحالی است که این تیم ستاره‌های فصل قبل خود را هم از دست داده. به عنوان سرمربی به دنبال ایجاد چه تغییراتی در این تیم هستید و آیا دامنه این تغییرات شامل حال 2 بازیکن خارجی تیم هم خواهد شد؟
ببینید، تغییرات ما کلی خواهد بود. در وهله اول باید تفکرات حاکم بر مجموعه تغییر کند. تفکرات که تغییر کند، به نیروی انسانی هم ربط پیدا می‌کند. مطمئن باشید تغییراتی که قصد انجام آن را داریم و همه ابعاد را هم دربر می‌گیرد، تغییراتی مثبت و در جهت تقویت تیم است. قطعا دست به تغییرات می‌زنیم چون نه من روحیه باخت دارم و نه آقای درغوکاسیان و مجموعه شیمیدر چنین روحیه‌ای دارند. اگر غیر از این بود؛ چرا اصلا به دنبال من آمدند. پس اجازه دهید کار را جلوتر ببریم تا بتوانیم بهتر قضاوت کنیم.
در مصاحبه‌ای که آقای درغوکاسیان با خراسان ورزشی داشت، تاکید کرد هدف شیمیدر در فصل جدید لیگ، رسیدن به مرحله فینال است.
هدف من این است که قهرمان شویم. اما رسیدن به این هدف نیازمند در اختیار داشتن یک‌سری ابزار و حتی احساس مربوطه است. در هر صورت این جامعه بسکتبال است که می‌تواند قضاوت کند درنهایت چه تیم‌هایی به مرحله نیمه نهایی می‌رسند. ما تلاش خود را می‌کنیم. وظیفه من این است که با صداقت و سلامت کار کنم. اما گاهی اوقات اتفاقاتی مثل سال گذشته رخ می‌دهد و شما ناخواسته از جایگاهت دور می‌شوی. این دیگر دست من نیست. امیدوارم فضای خوبی حاکم شود تا همه در شرایط برابر بتوانند توانایی‌هایشان را بروز دهند و شایسته‌سالاری حاکم شود.
درخصوص شرایط لیگ هم صحبت کنید. چند سالی است که شاهد لیگ پویایی در بسکتبال نیستیم. چرا باید مربیان پرآوازه لیگ بدون تیم بمانند. این شرایط حتی برای شما هم رخ داد. درست است که تاکید کردید قید تیم‌داری در لیگ را زده بودید اما اگر باشگاه شیمیدر دست به تغییرات نمی‌زد، شما در فصل جدید لیگ غایب بودید. سوال من این است که چرا باید کار بسکتبال و مربیان ما به این‌جا برسد.
ببینید، بسکتبال ما به مسیری رفته که مسیر درستی نیست. یادتان باشد ویترین هر فدراسیونی لیگ آن است. زمانی‌که لیگ قوی باشد، تیم ملی هم قوی می‌شود. تاکنون رسانه‌ها چند بار درخصوص سهمیه‌های ملی آسیب‌شناسی کرده‌اند؟ اصلا این سوال مطرح شده که چرا برخی بازیکنان سال گذشته جزو سهمیه‌های ملی مطرح شدند و برخی دیگر نه؟ سوال شد که چرا 3 سهمیه ملی سال گذشته امسال 4 سهمیه شد؟ چرا یک بازیکن خارجی سال گذشته هر تیم امسال تبدیل به 2 بازیکن شد؟ و خیلی اتفاقات دیگر که نمی‌خواهم درباره آن صحبت کنم چون دیگر از مطرح کردن آن خسته شدم. اصل کلام این است که راه‌مان راه درستی نیست. وقتی سوال می‌شود چرا مهرام در لیگ برتر نیست، یکی از دلایل اصلی‌اش همین است؛ درست نبودن راه. لیگ ما هر سال ضعیف‌تر می‌شود اما برخی می‌گویند نتایج تیم‌ها در لیگ نزدیک است. اصلا چنین بحث‌هایی نیست. ما هم بسکتبال بازی کرده‌ایم. مگر می‌توان مردم را سرگرم کرد؟ همان‌طور که اشاره کردید یک‌سری از مربیان شایسته مثل سعید فتحی در لیگ نیستند. فرزاد کوهیان 2 سال در لیگ حضور نداشت. سعید ارمغانی به مجارستان رفته و خیلی مربیان دیگر. این خلا بسکتبال ماست.
چه شد که مسئولان باشگاه مهرام قید حضور در لیگ برتر را زدند؟
من هنوز افسوس غیبت باشگاه مهرام در لیگ برتر بسکتبال را می‌خورم. دلیل این غیبت را می‌دانم اما آقای گنجی(مدیرعامل باشگاه) باید در این‌خصوص صحبت کند که او هم نجابت به خرج می‌دهد و دلایل را مطرح نمی‌کند. این مسائل دردناک است. باید مهرام‌ها را به هر قیمتی شده برگردانیم و مراقب باشیم که شیمیدرها را از دست ندهیم. تیم‌هایی مثل مهرام و شیمیدر که توسط بخش خصوصی اداره می‌شوند همه به‌خاطر عشق و علاقه به بسکتبال در لیگ تیم‌داری می‌کنند. قبلا هم گفته‌ام بسکتبال ایران باید کلاهش را بالا بگذارد که باشگاه مهرام به بسکتبال اهمیت می‌دهد. این کار باعث تشویق دیگر بخش‌های خصوصی برای حضور در بسکتبال خواهد شد.
مهرام به لیگ برخواهد گشت؟
آرزوی من این است که مهرام برگردد. اگر به من باشد، برای برگشت مهرام دست به خواهش هم می‌زنم. اما باید فضای بسکتبال کشور فضای سالمی باشد. رقابت به گونه‌ای نباشد که برخی همه‌چیز را برای خودشان بخواهند. ورزش و زندگی محل رقابت است اما اگر فضا را یک بعدی کرده و تصور کنیم جامعه بسکتبال نمی‌فهمد و اصلا این جامعه درس نخوانده، اتفاقی که می‌افتد این است که تیم‌هایی مثل مهرام کنار می‌کشند.
دانلود تمام صفحات این نسخه
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
