تیم تراکتورسازی که سال 88 و پس از چندین سال دوری از لیگ برتر دوباره لیگ برتری شد در چند سال اخیر همواره یکی از تیمهای مدعی لیگ و جام حذفی بوده و در این سالها با تونی اولیویرا فاتح جام حذفی سال 93 شده است. البته کسب مقام نایب قهرمانی و کسب چند باره سهمیه آسیایی از دیگر افتخارات سرخپوشان تبریزی در چند فصل اخیر بوده اما اینها برای باشگاه پرطرفدار تراکتورسازی و هواداران پرشورش قابل قبول نیست و آنها رویای قهرمانی در لیگ برتر ایران و حضور در مراحل نهایی لیگ قهرمانان آسیا و حتی قهرمانی قاره کهن را در سر میپرورانند. تراکتورسازان که نیم فصل لیگ پانزدهم پس از قطع همکاری با تونی اولیویرا سراغ امیر قلعهنویی پرافتخارترین مربی ادوار لیگ برتر رفتند در پایان لیگ موفق به کسب سهمیه نشدند اما مسئولان باشگاه با حفظ قلعهنویی تیم قدرتمند برای لیگ شانزدهم بستند تا در فصل جاری یکی از مدعیان اصلی جام قهرمانی باشند. سرخپوشان تبریزی تا هفته هفتم پا به پای سرخپوشان تهرانی رفتهاند و حالا با 15 امتیاز و به لطف تفاضل گل بهتر صدرنشین لیگ هستند. با توجه به نتایج ناامیدکننده استقلال و افت استقلال خوزستان مدافع عنوان قهرمانی و جوانگرایی سپاهان، به زعم بسیاری از کارشناسان رقابت اصلی برای قهرمانی بین تراکتورسازی و پرسپولیس است و تا هفته هفتم نیز این پیشبینی درست از آب درآمده است. علاوه بر حضور قدرتمند تراکتورسازی در لیگ برتر، این تیم پس از حذف تیم پرسپولیس توسط تیم قشقایی شیراز از قرعه بسیار خوبی نیز در جام حذفی برخوردار شده و پس از عبور از نماینده یاسوج در مرحله قبلی در مرحله یکشانزدهم نهایی باید به مصاف تیم دسته اولی ملوان انزلی برود. تراکتورسازان پس از عبور از ملوان باید با برنده آیندهسازان برق شیراز و قشقایی دیدار کنند که به احتمال زیاد این بازی به میزبانی تراکتورسازی برگزار خواهد شد و بعید است تراکتورسازان در تبریز به بنبست بخورند. به این ترتیب تراکتوریها تا یکچهارم نهایی روبهروی تیمهای لیگ برتری قرار نمیگیرند. در بین رقبای احتمالی تراکتورسازی در یکچهارم نهایی هم فقط فولاد خوزستان لیگ برتری است و هر 3 تیم دیگری که میتوانند با حذف فولاد به این مرحله برسند، در دستههای پایینتر بازی میکنند. اگر راهآهن، نفت گچساران یا فولاد یزد بتوانند حماسه قشقایی مقابل پرسپولیس را تکرار کنند و فولاد را از گردونه رقابتها کنار بزنند، تراکتورسازی بدون دردسر و رویارویی با حریفان لیگ برتری میتواند تا نیمه نهایی جلو برود. این یعنی شانس در باشگاه تراکتورسازی و خانه امیر قلعهنویی را زده و آنها یک فرصت طلایی برای کسب 2 جام با ارزش در یک فصل دارند که اگر اینگونه شود قلعهنویی در عنوان پرافتخارترین مربی دستنیافتنیتر میشود. شاید با توجه به شرایط خوب پرسپولیس کار تراکتورسازی در لیگ برتر برای قهرمانی کمی سخت باشد اما در جام حذفی شرایط برای قهرمانی سرخپوشان تبریزی مهیاست تا دومین جام قهرمانی این رقابتها را به ویترین افتخاراتشان اضافه کنند. تراکتورسازی تاکنون یک بار قهرمان جام حذفی شده است. این تیم در اولین دوره حضور در جام حذفی به فینال رسید، با این وجود ۴ - یک مغلوب ملوان شد. بعد از ۱۸ سال و در سال ۱۳۷۳ تراکتورسازی با راه یافتن به فینال جام حذفی در 2 بازی رفت و برگشت مقابل بهمن به میدان رفت. در بازی رفت در تبریز تراکتورسازی با حساب یک- صفر بهمن را شکست داد اما در بازی برگشت با نتیجه ۲ - صفر مغلوب این تیم شد و از کسب جام باز ماند. در بازی برگشت شبهاتی در مورد اشتباهات داوری از جمله مردود اعلام شدن یک گل سالم تراکتورسازی وجود داشت. در سال 93 سرانجام تراکتورسازی پس از گذشت ۱۹ سال دوباره فینالیست جام حذفی شد و در فینال جام حذفی مقابل مس کرمان قرار گرفت و با نتیجه یک- صفر با گل سعید دقیقی به برتری رسید و اولین قهرمانی مهم خود را رقم زد. حالا فوتبالدوستان تبریزی با داشتن ستارههایی چون ادینیو، کرار، محمد نوری، سروش رفیعی، کیانی و... چشم به هر 2 جام دارند و به کمتر از آن راضی نیستند.