اجرای سلیقهای آییننامه استخدامی قهرمانان، شمشیرباز المپیکی را به فکر مسافرکشی و دستفروشی انداخت
تعداد بازدید : 21
ارسباران: وزارت میگوید برای استخدامت باید از بالا دستور بیاید!
نادیده گرفتن آییننامه استخدام قهرمانان ورزشی توسط دستگاهها و ارگانهای دولتی مدتهاست موجبات گلایه مدالآوران رشتههای ورزشی مختلف را فراهم آورده؛ ورزشکارانی که سالها برای به اهتزاز درآوردن پرچم کشورشان در عرصههای بینالمللی از هیچ کوششی دریغ نکردند اما حالا که تمام شرایط لازم برای استخدام را دارند به درهای بسته میخورند و گوش شنوایی هم برای مشکلاتشان نیست. فرزاد باهرارسباران، ملیپوش تبریزی اسلحه سابر ایران دستکم 3 سال است با مشکل استخدامی دست و پنجه نرم میکند. او که موفق شده تمام بهانهها برای استخدامش(از مدرک تحصیلی گرفته تا پایان خدمت) را حل کند حالا با یک مسئله جدید مواجه شده. ارسباران مدعی است وقتی به وزارت ورزش مراجعه کرده تا پیگیر روند استخدامیاش باشد، به او گفتهاند باید دستور از بالا برسد. او اما در مصاحبه با خراسان تاکید میکند هیچ حرفه دیگری جز ورزش کردن بلد نیست و اگر وزارت ورزش قصد کمک در این خصوص را ندارد، حداقل زودتر اعلام کند تا او هم مثل بسیاری دیگر از قهرمانان و مدالآوران به مسافرکشی و دستفروشی روی آورد!
کسب سهمیه المپیک نقطه قوت ماست و استرس نداریم
شمشیربازی ایران در حالی برای اولین بار موفق به کسب سهمیه تاریخی تیمی در المپیک توکیو شد که حالا شیوع کرونا تمام معادلات تمرینی را برای این تیم بر هم زده. ارسباران در واکنش به اینکه تا چه اندازه به برگزاری المپیک خوشبین است و در صورت برگزاری، شمشیربازی ایران تا چه اندازه برای حضور در رویدادی به بزرگی المپیک آماده است، میگوید: «آنچه مسلم است اینکه شیوع کرونا یک پاندمی جهانی است و فقط مختص یک کشور خاص از جمله ایران نیست. تا جایی که من اطلاع دارم اکثر رقبای جهانی ما هم امکان برگزاری تمرینات تخصصی را ندارند و بیشتر روی تمرینات بدنسازی متمرکز شدهاند. با این حال کسب سهمیه المپیک نقطه قوت ماست. اگر کرونا تمام و مسابقات از سر گرفته شود، مسابقات پیش رو حکم بازیهای تدارکاتی پیش از المپیک را برایمان دارد و ما دیگر استرس سهمیه را نداریم.»
قول دادهایم دیگر درباره مشکل تکراری سالن حرف نزنیم
تیم ملی شمشیربازی ایران طی سالهای اخیر موفقیتهای چشمگیری کسب کرد و در واقع میتوان گفت افتخاری نبوده که شمشیربازان به آن نرسیده باشند. با این حال همچنان شاهد هستیم که مشکلات این تیم المپیکی نه تنها طی سالهای گذشته حل نشده بلکه به تعداد آن هم افزوده شده. این در حالی است که اصلیترین مشکل این رشته یعنی نداشتن سالن تخصصی تمرینی به قوت خود باقی است. ارسباران میگوید: «مشکل سالن تمرین به قدری تکراری شده که دیگر ما بین خودمان قرار گذاشتیم درباره آن صحبت نکنیم چون حرفهایمان برای مسئولان هیچ تاثیری نداشته به هر حال امیدوارم بعد از کسب مدال المپیک، دیگر یک سالن تمرینی در اختیار شمشیربازی قرار بدهند.»
به دنبال یک مدال خوشرنگ در المپیک توکیو هستیم
نکته جالب اینکه با وجود تمام کملطفیها به شمشیربازی، ملیپوش اسلحه سابر ایران با اطمینانخاطر از مدالآوری این رشته در المپیک صحبت میکند: «واقعا همه بچهها عزمشان را جزم کردهاند که ما یک مدال خوشرنگ در المپیک توکیو بگیریم چون همه ما هر مدالی که بگویید داریم؛ از مدال آسیایی و بازیهای آسیایی گرفته تا مدال جهانی. فقط مدال المپیک را کم داریم و همه ما از صمیم قلب دوست داریم به این مدال برسیم و خیلی هم برای آن تلاش کردهایم. تیم ما یکدل است که انشاا... به مدال المپیک هم برسیم.»
تحصیل کردم و پایان خدمت گرفتم اما باز استخدام نشدم
شمشیربازی ایران 4 ستاره درخشان دارد که علاوه بر دست به گیربان بودن با کمبود امکانات ورزشی، مشکل دیگری هم دارند؛ استخدام نشدنشان در ارگانها و نهادهای دولتی. حال آنکه آییننامه استخدام و جذب قهرمانان ورزشی در سال 95 به وزارت ورزشوجوانان و سازمان وقت مدیریت و برنامهریزی ابلاغ شد. با این حال هنوز هم شاهد مقاومت دستگاههای دولتی در قبال استخدام قهرمانان رشتههای مختلف ورزشی از جمله شمشیربازی هستیم. کما اینکه از بین 4 ملیپوش سرشناس این رشته تنها محمد رهبری موفق شد در اداره ورزش استان گیلان استخدام شود. ارسباران که مدتهاست پیگیر کارهای استخدامی است اما هر بار با مشکل جدیدی روبهرو میشود، در تشریح اقداماتش در این خصوص میگوید: «بعد از بازیهای آسیایی اینچئون بود که قانون استخدام مدالآوران آسیایی، قهرمانان جهان و المپیک به تصویب رسید و گفته شد این مدالآوران میتوانند به استخدام ادارات کل استانهای خود دربیایند. خدا را شکر مسئولان استانم واقعا پیگیر استخدام من بودند و کارهای زیادی هم برای من انجام دادند. منتها من پایان خدمت نداشتم و به مشکل خوردم. بعد از انجام کارهای مربوط به پایان خدمتم که حدود یک سال و اندی طول کشید، عنوان کردند که برای استخدام نیاز به مدرک تحصیلی است و با دیپلم نمیتوانی استخدام شوی. 2 سال هم اخذ مدرک تحصیلی زمان برد. تقریبا 3 سال است که مدرک فوقدیپلم را تحویل دادهام و در حال تحصیل در مقطع کارشناسی هستم اما هنوز هیچ اقدامی برای استخدام من صورت نگرفته است.»
وزارت ورزش 3 سال است مرا پاس میدهد!
وقتی از ملیپوش المپیکی شمشیربازی علت راکد ماندن پرونده استخدامیاش را جویا میشویم، اینطور پاسخ میدهد: «مدام به من میگویند باید در وزارت ورزش کمیسیون تشکیل شود. 3 بار نامه من به وزارت ورزش رفته و رد شده اما هیچ چیز درباره علت این اتفاق به من نگفتهاند. وقتی هم حضوری مراجعه کردم تا علت را جویا شوم در جواب گفتند که جلسه تشکیل نشده. سوال کردم که وقتی جلسه تشکیل نشده پس چطور نامه مرا رد کردهاند؟ من حتی گزینش هم شدهام ولی متاسفانه 3 سال است که مرا به این طرف و آن طرف پاس میدهند. از وزارت مرا به استان پاس میدهند و در استان هم میگویند که باید وزارت ورزش کارت را درست کند. وزارت هم میگوید که باید از بالا دستور بیاید. وقتی هم میپرسم بالا کجاست در جواب میگویند که نمیتوانیم به تو بگوییم! من به قدری به وزارت مراجعه کردهام که وقتی از در وارد میشوم همه مرا میشناسند و میگویند ارسباران آمد. البته از یکی از کارشناسان وزارت ورزش شنیدم که امسال کمیسیون مربوطه تشکیل شده اما اسم من در جلسه مطرح نشده. تا جایی که من در جریان هستم حتی اگر جلسه برگزار شده باشد هم کسی استخدام نشده. پس وقتی جلسه هم برگزار شود، اتفاقی نمیافتد.»
بگویند استخدام نمیکنیم تا ما هم برویم مسافرکشی و دستفروشی
او در حالی این حرفها را میزند که ورزشکاران معمولا منبع درآمدی هم ندارند. باهر میگوید: «من از 13 سالگی به عضویت تیم ملی درآمدم و مدام در اردو و خوابگاه و مسابقات بودم. به همین خاطر هیچ کار دیگری جز شمشیربازی بلد نیستم. نه تنها من بلکه تمام همتیمیهایم هم همینطور هستند. ما واقعا هیچ کار دیگری بلد نیستیم مگر اینکه مثل قهرمانان برخی رشتهها برویم مسافرکشی و دستفروشی. واقعا اگر وزارت ورزش میبیند که نمیتواند کاری برای استخدام ما انجام دهد بگوید که ما برویم دستفروشی کنیم یا راننده تاکسی شویم و یا حتی در اسنپ کار کنیم.»