درآمدزایی هنگفت از میراث ملی با چرای بیرویه دامها، چراغ سبز میلیاردی به قاطرچیها و اخذ هزینههای نابهجا؟
تعداد بازدید : 194
زارعی: «پرمیت» دماوند ریالی است نه دلاری!
ماجرای اخذ پرمیت 50 دلاری از کوهنوردان خارجی برای صعود به دماوند، حالا این شائبه را ایجاد کرده که فدراسیون کوهنوردی ایران درآمد میلیاردی حاصل از صدور مجوز صعود برای کوهنوردان خارجی (یا همان پرمیت) را چطور و کجا هزینه میکند؟ طبق ادعای خبرگزاری ایسنا، سالانه بین ۱۵۰۰ تا ۲ هزار نفر و یا حتی در بعضی از سالها ۳ هزار کوهنورد خارجی برای صعود به دماوند به ایران میآیند و اگر برای صدور هر مجوز50 دلار(حدود850 هزار تومان با نرخ ارز امروز) از متقاضیان خارجی دریافت شود، بهطور متوسط درآمد فدراسیون کوهنوردی ایران تنها از پرمیت دماوند چیزی حدود۱۰۰ هزار دلار، معادل یک میلیارد و700 میلیون تومان در سال خواهد بود. حال آنکه گفته میشود نه تنها هیچ آمار شفاف و روشنی از میزان دقیق درآمد فدراسیون از بابت دماوند رسانهای نمیشود، بلکه خدماتی که به توریستهای خارجی در مسیر این قله و اقامتگاههای آن ارائه میشود، پایینتر از استاندارد و حتی غیراستاندارد است. این موضوع اما واکنش تند رضا زارعی رئیس فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی را بهدنبال داشت تا درکنار شفافسازی درخصوص میزان درآمد فدراسیون از پرمیت دماوند در مصاحبه با خراسان پرده از یک اتفاق غیرمعمول در ماجرای صعود به این میراث ملی ۵۶۱۰ متری بردارد.
آمار شفاف است
رئیس فدراسیون کوهنوردی با تاکید بر اینکه آمار صعودکنندگان به دماوند نه تنها مشخص و شفاف است، بلکه هر سال به سازمانهای مربوطه ارائه میشود، میگوید: «ما سالانه آمار گردشگران خارجی را به سازمان میراث فرهنگی، وزارت ورزش و سازمانهای امنیتی ارائه میکنیم. هر سال این آمار در اختیار عموم هم قرار میگیرد و اینطور نیست که آماری در این خصوص ارائه نکنیم.»
2 سالی هست که پرمیت دلاری نیست
زارعی در پاسخ به اینکه درآمدهای دلاری فدراسیون از منطقه دماوند چقدر است و در کجا هزینه میشود، میگوید: «درآمدهای فدراسیون از هزینه پرمیت دماوند صرف حفظ و نگهداری قرارگاه بارگاه سوم و قرارگاه پولور میشود. چون این محیط در شأن ورود گردشگر خارجی نبود. اما ما از محل درآمد پرمیتها قرارگاهی احداث کردیم که رو به اتمام است. 2 سالی هم هست که پس از مواجهه با نوسانات نرخ ارز، پرمیت را به صورت ریالی اخذ کردیم و به هیچوجه به شکل دلاری نبوده.»
پرمیت دماوند 15دلار است، نه50 دلار
او در واکنش به اینکه هزینه ریالی پرمیت دماوند چقدر بوده، میگوید: «هزینه پرمیت دماوند سال گذشته300 هزار تومان برای هر گردشگر خارجی بود و اینطور نیست که50 دلار بابت این صعود دریافت کرده باشیم. ما حتی در بخشنامه اعلامی به صورت شفاف این رقم را اعلام کردیم. دریافت هزینه به صورت ریالی هم فقط به این خاطر بود که در مدتی که دولت اعلام کرد دریافت هزینههای دلاری باید طبق مصوبه دولت صورت گیرد، ما اجازه دریافت مبلغ دلاری نداشتیم و به همین خاطر هزینه را به صورت ریالی دریافت میکنیم.» زارعی با اشاره به اینکه در تمامی دنیا گردشگران خارجی هزینهای به سازمان مربوطه میدهند، میگوید: «عمده این هزینه برای تخلیه زبالهها از منطقه، بازسازی، حفظ و نگهداری قرارگاههای گردشگری صرف میشود.» آیا فدراسیون علاوه بر پرمیت، هزینه دیگری بابت اقامت و خدمات پناهندگان هم از گردشگران دریافت میکند؟ زارعی در پاسخ میگوید: «هزینه اقامت برای هر تخت10 هزار تومان است که این هزینه هم صرف قرارگاه سوم میشود. این هزینه از کل گردشگران داخلی و خارجی به شکل رزرواسیون روی سیستم فدراسیون گرفته میشود و هیچ ارتباطی هم به ورودی منطقه ندارد.»
هزینه دریافتی شهرداری رینه از گردشگران کجا هزینه میشود؟
زارعی درحالی فدراسیون کوهنوردی را تنها متولی گردشگری در کوهستان میداند که حالا ورود سازمانهای غیرمرتبط و اخذ برخی هزینهها از گردشگران، انتقاد تند رئیس فدراسیون کوهنوردی را به دنبال دارد: «فدراسیون کوهنوردی تنها متولی گردشگی کوهستان در ارتفاع 2 هزار و500 متر به بالاست. اما متاسفانه در سالهای اخیر سازمانهای غیرمرتبط نظیر شهرداری و شورای شهر رینه با اهداف کسب درآمد وارد عرصه دماوند شدند. آنها ابتدا در دل دماوند معادن زیادی ایجاد کرده و به تخریب کوهستان اقدام کردند. البته با همکاری NGOها فدراسیون از فعالیت بسیاری از معادن در منطقه جلوگیری کردیم. اما این سازمانهای غیرمرتبط آمدند و مسیر ورودی گردشگری کوهستان دماوند را اشغال کرده و درکنار آن به اخذ وجه برای ورود گردشگران اقدام کردند. فدراسیون اما جلوی این سازمانها درآمد و مدتها اجازه ورود به آنها را نداد ولی بیتفاوتی استانداری مازندران، فرمانداری و بخشداری منطقه باعث شد تا این سازمانها به طور غیرقانونی در منطقه قرار بگیرند.» او ادامه میدهد: «بحث سر این است که سایر سازمانهای غیرمرتبط در این منطقه چه میکنند؟ چرا درخصوص پولهایی که توسط شهرداری، شورای شهر و بخشداری منطقه از گردشگران داخلی و خارجی گرفته میشود، بررسی صورت نمیگیرد؟ فاصله شهر رینه تا پای ورودی دماوند چیزی حدود 15 کیلومتر است. میخواهم این را بگویم که منطقه دماوند کلا خارج از محیط شهری و ارتفاع آن هم بالاتر از محیط شهری است. سوال من این است که سازمانهای غیرمرتبط در منطقه چکار میکنند؟ اگر فدراسیون از ورود گردشگران خارجی درآمدی دارد، آن را برای تخلیه زباله و ساخت اقامتگاه خارجیها و آموزش مردم محلی و راهنماهای کوهستان هزینه میکند. اما هزینهای که شهرداری رینه دریافت میکند، صرف چه چیزی میشود؟»
ریزش عجیب آمار گردشگران خارجی دماوند
رئیس فدراسیون کوهنوردی درخصوص آمار سالانه ورود گردشگران خارجی به منطقه دماوند هم میگوید: «هر ساله آمار ورود گردشگران داخلی و خارجی هم به سازمانهای امنیتی ارسال میشود و هم به سازمان میراث فرهنگی و هم به وزارت ورزش. از طرفی حدودا یک سالی هست که میزان ورود گردشگران خارجی تقریبا 10 درصد سال 95 و 96 است. به این معنی که اگر در سال 95 و 96 ما چیزی حدود 1600 الی 1700 گردشگر خارجی داشتیم، ابتدای سال 98 حدود 100 گردشگر را داشتیم و امسال هم این عدد به دلیل شیوع کرونا به صفر رسیده است.»
پرمیت دماوند کجا هزینه شد؟
اما اینکه درآمد فدراسیون کوهنوردی از اخذ پرمیت دماوند از کوهنوردان خارجی چقدر است، سوالی است که زارعی آن را اینطور پاسخ میدهد: «به عنوان مثال حساب کنید هزار گردشگر خارجی به ایران آمدهاند و نفری300 هزار تومان هم پرداختی آنها بوده. این درحالی است که هزینه احداث قرارگاه پولور که فدراسیون در پایین کوه دماوند برای گردشگران خارجی احداث کرده، حدود یک و نیم میلیارد تومان هزینه در برداشته. این قرارگاه آماده بازدید است و هر خبرنگاری که بخواهد میتواند از این قرارگاه بازدید کند.»
درآمد میلیاردی قاطرچیها در دماوند!
زارعی در واکنش به نبود نظارت برای باربری و کمپینگ از سوی فدراسیون در منطقه دماوند و غیرتخصصی بودن پرسنل حاضر در منطقه میگوید: «به دلیل دخالت نابهجای شهرداری ما نتوانستیم ورود راهنماها، قاطرچیها و ماشینها را در منطقه ساماندهی کنیم. شهرداری بابت ورود هر خودرو در طول یک فصل حدود یک میلیون تومان هزینه دریافت میکند. از طرفی قاطرچیهای منطقه درآمد میلیاردی دارند اما فدراسیون نمیتواند به خاطر ورود سازمانهای غیرمرتبط، آنها را سازماندهی کند. اگر همه چیز در اختیار فدراسیون باشد، فدراسیون نظارت میکند تا نرخها عادلانه باشد.»
میخواستند مسیر کوهستانی دماوند را آسفالت کنند!
اما اینکه آیا فدراسیون کوهنوردی بابت ورود نابهجای سازمانهای غیرمرتبط به منطقه دماوند به مراجع ذیربط شکایتی هم داشته یا خیر، سوالی است که زارعی در پاسخ به آن میگوید: «حدود 5 سال است که هم به استانداری و هم به شوراهای کشور اعتراض کردهایم و بارها جنگ و جدل داشتیم. سالهاست که شهرداری از ورود عشایر و گلهدارها به منطقه کسب درآمد میکند. این درحالی است که هیچ رسانهای درخصوص تخریب شهرداری و شورای شهر در مناطق کوهستانی صحبت نمیکند. میخواستند مسیر کوهستانی دماوند را آسفالت کنند اما فدراسیون کوهنوردی جلوی آنها را گرفت. علت کارشان هم این بود که درآمد کلانی از ورود عشایر به منطقه دارند. آخرین بار ما از سازمان محیط زیست تقاضا کردیم که ورودی جنوبی بسته شود ولی شهرداری اجازه نمیدهد و جلوی محیط زیست هم درآمده.»
چرای دامها در دماوند 4 برابر ظرفیت است
او با تاکید بر اینکه ما بیشترین تخریب را در مراتع داریم، ادامه میدهد: «در همه جای ایران بر اساس قانون مراتع از نیمه خرداد تا نیمه شهریور یعنی چیزی حدود 75 روز اجازه چرای دام داده میشود. در منطقه دماوند از ابتدای اردیبهشت که برفها کنار میرود، شهرداری راه را برای چرای دام باز میکند تا کسب درآمد کند و بیش از 4 برابر ظرفیت هم دام وارد منطقه میشود. مطمئنا شهرداری درآمد زیادی از این راه کسب میکند که برای رسیدن به آن سازمانهای دیگر را هم پس میزند. متاسفانه شهرداری رینه از این منظر به الگوی زشتی تبدیل شده است.»