سیاست نقل‌وانتقالاتی فرگوسن چگونه بود؟

سر الکس فرگوسن به مدت 27 سال در باشگاه منچستریونایتد حضور داشت و موفق به کسب 38 جام با این تیم شد. بدیهی است که یکی از علت‌های موفقیت فرگوسن در منچستریونایتد، سیاست‌های نقل‌وانتقالاتی این سرمربی اسکاتلندی بوده است. به همین دلیل گری نویل، مدافع و شاگرد سابق سر الکس فرگوسن که مدتی کاپیتان تیم او هم بود، به تشریح سیاست‌های نقل‌وانتقالاتی این سرمربی اسکاتلندی می‌پردازد. گری نویل در این رابطه می‌گوید: «3 دسته‌بندی در مورد سیاست‌های سرالکس وجود داشت؛ سیاست اول او رشد دادن و پیشرفت جوانان تا جای ممکن بود، یعنی حتی قبل از آنکه به بازار نقل‌وانتقالاتی توجه کند، این سیاست را مدنظر داشت. سیاست دوم فرگوسن توجه به بهترین‌های لیگ برتر بود؛ کسانی که او می‌توانست به آن‌ها اطمینان داشته باشد و آن‌ها بتوانند به رشد و پیشرفت خود ادامه دهند و برای مدتی طولانی در منچستریونایتد بمانند. گری پالیستر، استیو بروس، وین رونی، ریو فردیناند و روبین فن‌پرسی از بازیکنانی بودند که به وسیله این بخش از سیاست‌های فرگوسن خریداری شدند. سومین بخش از سیاست‌های فرگوسن خرید استعداد‌های مطرح بین‌المللی بود و همیشه می‌خواست آن‌ها را به منچستریونایتد بیاورد، با آن‌ها کار کند و موجب رشد و پیشرفت‌شان شود تا آن‌ها به بازیکنانی بزرگ تبدیل شوند. نمانیا ویدیچ، پیتر اشمایکل، پاتریس اورا، کریستیانو رونالدو و اوله گونارسولسشر از این دسته بازیکنان بودند. او به ندرت و خیلی کم وارد بازار نقل‌وانتقالاتی برای خرید فوق‌ستارگان می‌شد و در حال حاضر چنین شیوه و روشی مدنظر گواردیولا و منچسترسیتی نیست. از لحاظ فروش بازیکنان، وقتی که بازیکنی به اندازه کافی خوب بازی نمی‌‌کرد، از تیم کنار گذاشته می‌شد یا هنگامی که احساس می‌کرد بازیکنی کنترل او بر روی تیم را زیر سوال می‌برد، آن بازیکن را به فروش می‌رساند و نسبت به این قضیه بی‌رحمانه رفتار می‌کرد. سیاست نقل‌وانتقالاتی منچستریونایتد به گونه‌ای بود که تعداد معدودی بازیکن وارد تیم می‌شدند و تعداد معدودی بازیکن نیز از تیم خارج می‌شدند. هیچگاه تعداد نقل‌وانتقالات تیم در یک فصل به بیش از انگشتان یک دست نمی‌‌رسید تا هماهنگی و انطباق بازیکنان تازه‌وارد طولانی نشود. سر الکس باشگاه را اینگونه کنترل می‌کرد که 6 یا 7 بازیکن جوان در تیم بازی می‌کردند، 10 بازیکن که به اواسط دوران بازی خود رسیده بودند و 3 یا 4 بازیکن که 30 سالگی خود بسر می‌بردند. هر باشگاهی که سلسله مراتبی را داشته باشد از بازیکنانی با ثبات برخوردار می‌شود.»