خداحافظ پروفسور دوست‌داشتنی
پیرمرد آرژانتینی اعلام بازنشستگی کرد؛ آن هم در سن 67 سالگی. چهره خاطره‌ساز والیبال ایران و ایتالیا در حالی به عمر مربیگری‌اش در ورزش حرفه‌ای خاتمه داد که در دوران مربیگری خود به تمام افتخارات ورزشی ممکن رسیده بود. از 4 عنوان قهرمانی در آرژانتین، 4 قهرمانی و 3 جام حذفی در ایتالیا گرفته تا قهرمانی سوپرکاپ و جام برندگان جام با مودنا، 2 بار قهرمانی در جام‌جهانی، 5 مدال طلای لیگ جهانی، مدال نقره المپیک 1996 آتلانتا، 2 عنوان قهرمانی جهان، 3 عنوان قهرمانی اروپا و 2 عنوان قهرمانی آسیا با تیم ملی ایران. خولیو ولاسکو که کار مربیگری را از سال ۱۹۸۱ با دستیاری سرمربی تیم ملی آرژانتین آغاز کرد توانست در دهه ۱۹۹۰ میلادی در سمت مربیگری تیم ملی ایتالیا به افتخارات بزرگ و متعددی برد. هرچند که او اصالتا آرژانتینی است اما مدت زیادی از عمر مربیگری خود را در ایتالیا گذراند و درنهایت با کسب مدال نقره المپیک 1996 دینش را به والیبال این کشور ادا کرد. دوران مربیگری او در ایران اما برای طرفداران والیبال خاطره‌انگیز است. ولاسکو در سال ۲۰۱۱ نیز در حالی روی نیمکت تیم ملی والیبال ایران نشست که موفق شد تیم ایران را برای نخستین بار بعد از 32 سال در مسابقات قهرمانی آسیا به مقام قهرمانی برساند. این تیم شگفتی‌ساز جام‌جهانی ۲۰۱۱ لقب گرفت. همچنین تیم ملی والیبال ایران با هدایت ولاسکو با برتری مقابل مصر و ژاپن در دیدارهای انتخابی لیگ جهانی در سال ۲۰۱۳ برای اولین بار از آغاز لیگ جهانی والیبال به این مسابقات معتبر راه یافت. بدین ترتیب خولیو ولاسکو بزرگترین مربی تاریخ ایران لقب گرفت. شایعه جدایی ولاسکو از ایران اما بعد از مسابقات جام بزرگ قهرمانان جهان قوت گرفت تا این‌که او با اصرار رئیس‌جمهوری و مردم آرژانتین از فدراسیون والیبال ایران درخواست جدایی و برگشت به وطنش را کرد چراکه می‌خواست در واپسین روزهای دوران مربیگری‌اش در کشورش خدمت کند. در پی انتشار این خبر ایرانیان در صفحات اجتماعی دست به ساخت کمپین حمایت از ولاسکو به نام «ما از ولاسکو می‌خواهیم تا سرمربی ایران باقی بماند» زدند و این صفحه در سایت‌ها و رسانه‌های معتبر جهان بازتاب فراوانی داشت. روز بعد خبر جدایی ولاسکو در رسانه‌ها رسمی شد و متعاقب آن فدراسیون والیبال ایران در خبری جدایی توافقی مربی آرژانتینی از ایران را رسما اعلام کرد. به این ترتیب او در بهمن سال 92 رسما به همکاری‌اش با والیبال ایران خاتمه داد و در حالی به آرژانتین برگشت که قراردادی 3 ساله با تیم ملی کشورش بست. مربی خوش‌فکر آرژانتینی اما در برگشت به وطن توانست تیم ملی کشورش را بعد از یک افت فاحش، بار دیگر به جمع قدرت‌های جهان برگرداند و در المپیک و مسابقات جهانی همراه با این تیم حضور داشته باشد. بعد از گذشت 4 سال همکاری ولاسکو با تیم ملی آرژانیتین، او اعلام کرد که بعد از مسابقات جهانی ۲۰۱۸ رسما ماموریتش در این تیم به پایان خواهد رسید. ولاسکو در یادداشتی در صفحه شخصی‌اش از مشکلاتش گفت و این‌که مجبور است به همکاری خود با تیم ملی آرژانتین خاتمه دهد: «من از فدراسیون والیبال آرژانتین درخواست کرده‌ام تا قراردادم را پس از رقابت‌های قهرمانی جهان و در ماه سپتامبر خاتمه دهد. باید تاکید کنم این تصمیم را به دلیل مشکلات شخصی‌ام گرفته‌ام و نمی‌‌خواهم مشکلاتم در نتیجه تیم تاثیر بگذارد. کار کردن با تیم مودنا یعنی فرصتی برای آموزش در بالاترین سطح و کار در کنار خانواده‌ام که در حال حاضر مهمترین‌ها برایم هستند. هرچند تیم ملی کشورم را ترک می‌کنم اما همه آنچه را که در این سال‌ها فرا گرفته بودم به تیم انتقال دادم. از فدراسیون، باشگاه‌ها و هواداران آرژانتینی تشکر می‌کنم چراکه بدون آن‌ها نمی‌توانستم به چنین سطح بالایی برسم.» پیرمرد آرژانتینی در حالی به همکاری خود با تیم ملی وطنش خاتمه داد که تصمیم گرفت با تیم باشگاهی مودنای ایتالیا در سری آ همکاری کند اما گویا مشکلات شخصی به او اجازه ادامه این همکاری را هم نداد چراکه تصمیم گرفت در حالی که هنوز یک‌سال تا پایان قراردادش با مودنا مانده بود، به طور رسمی و برای همیشه از دنیای مربیگری در ورزش حرفه‌ای خداحافظی کند. دانستن این نکته هم خالی از لطف نیست که خولیو ولاسکو در والیبال جوایز مهمی را برده از جمله کسب ۴ عنوان ارزشمندترین مربی جهان. او عضویت در تالار مشاهیر والیبال را هم دارد. از ولاسکو به عنوان سرمربی افسانه‌ای و پروفسور یاد می‌شود. ولاسکو نه فقط یک مربی متخصص و صاحب سبک در والیبال که یک آدم صاحب تجربه در مدیریت فوتبال است. مردی که مدیریت اجرایی تیم‌های بزرگی چون اینتر و لاتزیو را هم در کارنامه افتخاراتش دارد.