لزوم بازنگری در قوانین جذب بازیکنان خارجی
پاتوسی و کی‌روش 2 خارجی باکیفیت تیم‌های استقلال و سپاهان با عملکردشان در لیگ برتر ثابت کردند که برخی قوانین حاکم بر فوتبال ایران باید مورد بازنگری قرار بگیرد. هفته بیست‌وششم لیگ برتر هم همراه بود با تداوم درخشش 2 ستاره خارجی تیم‌های مدعی استقلال و سپاهان. در حالی که آیاندا پاتوسی که بسیاری او را یکی از بهترین خریدهای خارجی تاریخ باشگاه استقلال می‌دانند بعد از زدن گلی طلایی و ۳ امتیازی در ورزشگاه نقش‌جهان مقابل سپاهان، در این هفته هم پاسی طلایی برای گل ۳ امتیازی آبی‌پوشان ارسال کرد، کی‌روش استنلی بهترین گلزن این فصل رقابت‌های لیگ برتر هم با ۲ گل، ۲ پاس گل و گرفتن یک پنالتی نقش اول را در پیروزی پرگل تیمش برابر سایپا ایفا کرد. کی‌روش دومین و پاتوسی اولین فصل حضورشان در فوتبال ایران را سپری می‌کنند. این 2 بازیکن به سختی و با تلاش زیاد مدیران باشگاه‌شان توانستند از فیلتر قوانین دست و پا گیر و عجیبی که مانع از حضور آن‌ها در فوتبال ایران می‌شد عبور کرده و با ارفاق! به استاندارد حضور در لیگ برتر رسیدند. کی‌روش فصل گذشته توسط باشگاه ذوب‌آهن وارد فوتبال ایران شد که با استناد به قانونی عجیب هفته‌ها پشت خط ماند تا مجوز حضور در میدان را گرفت. این مهاجم بلندقامت همان فصل گذشته هم نشان داد نه تنها کیفیتی پایین‌تر از لیگ برتر ندارد بلکه چند کلاس بالاتر از فوتبال ایران است. آیا قوانین باید بازنگری شوند؟ همین مشکل را در نیم‌فصل دوم آیاندا پاتوسی داشت و این بازیکن خلاق هم با استناد به همان قانون پشت خط مانده بود. حالا پاتوسی در کمتر از نیم‌فصل به موثرترین و امتیازآورترین بازیکن استقلال تبدیل شده و یکی از ستاره‌های لیگ برتر است. عملکرد پاتوسی و کی‌روش نشان می‌دهد که قانونی که مانع از حضور این بازیکنان می‌شد دچار نقص بوده و قانونگذار الزام دارد تا خط‌کش عیارسنج خود را مورد بازنگری قرار دهد. این قانون تنها نمونه‌ای از برخی قوانین من‌درآوردی و دست و پاگیری است که از سال‌های گذشته تاکنون در فوتبال ایران وضع شده است؛ چه قوانینی که دیگر وجود ندارند و چه آن‌هایی که هنوز هستند و برخی از آن‌ها باید مورد بازنگری قرار گیرند. بسیاری از این قوانین از دورهمی‌های فدراسیون‌نشینان، اعضای سازمان لیگ و هیئت رئیسه بیرون آمده و قبل از کارشناسی، ابلاغ و لازم‌الاجرا می‌شود تا جایی که به نظر می‌رسد معمولا این قوانین جنبه آزمون و خطا دارد و تصمیم‌سازان ترجیح می‌دهند به جای وقت گذاشتن قبل از ابلاغ نتایج آن را در عمل ببینند.