جو هدفمندی علیه کولاکوویچ در ایران به راه افتاد
تعداد بازدید : 41
رضایی: مدیریت و شناخت 2 رکن اصلی در انتخاب سرمربی است
والیبال ایران پتانسیل قرار گرفتن در جمع 4 تیم برتر المپیک توکیو را داراست
نویسنده : سارا اصلانی
مدتهاست که فدراسیون والیبال ایران مذاکره با مربیان بنام جهانی را صراحتا تایید کرده اما در عمل نهتنها اتفاق خاصی صورت نگرفته بلکه شاهد گمانهزنی برخی رسانههای معتبر خارجی درخصوص سپردن نیمکت تیم ملی به یک سرمربی ایرانی هستیم. با این اوصاف به نظر میرسد فدراسیون والیبال هنوز بر سر دو راهی برای انتخاب مربی ایرانی و خارجی مانده. حال آنکه مسئولان برگزارکننده المپیک توکیو به ضرس قاطع تاکید دارند این رویداد در سال 2021 قطعا برگزار خواهد شد و اگر اینطور باشد شاید بلاتکلیفی فدراسیون ایران که هنوز نتوانسته برای تعیین رهبر نیمکت تیم ملیاش به جمعبندی برسد، کمی نگرانکننده باشد. سعید رضایی، کارشناس زبده والیبال که سابقه مربیگری در کادر فنی تیم ملی را هم در کارنامه دارد، در ارزیابی این موضوع که آیا این بلاتکلیفی به والیبال ایران در آستانه المپیک ضرر خواهد زد یا خیر به خراسان میگوید: «به عنوان یک کارشناس معتقدم فدراسیون ایران به لحاظ زمانی، فرصت لازم برای انتخاب سرمربی تیم ملی را دارد چراکه در شرایط کنونی عملا نمیتوانیم از تیم استفادهای کنیم. اگر شرایط نرمال بود، همین حالا هم انتخاب سرمربی برای تیم ملی دیر بود چون المپیک را در پیش داشتیم. اما در حال حاضر شرایط متفاوت است و دیگر همه چیز به سیاستگذاری فدراسیون برمیگردد چون فدراسیون فکر میکند که همه چیز(به خاطر شیوع کرونا) راکد است و حتی اگر سرمربی هم انتخاب شده باشد، عملا کاری نمیتواند انجام دهد. اما در پاسخ به اینکه آیا فدراسیون از تعلل در انتخاب سرمربی ضرر خواهد کرد، باید بگویم شاید فدراسیون با این تعلل نتواند در بازار انتخاب سرمربی به نتیجه درستی برسد چراکه همین حالا هم تقریبا بسیاری از مربیان قراردادهای خود را برای سال آینده بستهاند. اما اگر فدراسیون در پشت پرده به صورت ضمنی با یکسری مربیان به توافق رسیده، عملا از کورس بازار انتخاب سرمربی عقب نیست.»
خیلی بعید است ولاسکو به ایران بیاید
فدراسیون والیبال در حالی مذاکره با مربیان بنامی چون ولاسکو، رزنده و آلکنو را تایید کرده که حالا این سوال مطرح است که با توجه به شرایط والیبال کشورمان، حضور کدامیک از این مربیان روی نیمکت تیم ملی ایران به واقعیت نزدیکتر خواهد بود؟ رضایی میگوید: «این سوالی است که فدراسیون باید پاسخش را بدهد اما با توجه به شرایط والیبال ایران، امکان حضور هر مربی سرشناسی در دنیا روی نیمکت تیم ملی کشورمان وجود دارد. البته هر مربیای به جز ولاسکو چون میدانیم که ولاسکو دیگر مثل گذشته کار مربیگری در سطح بزرگسالان انجام نمیدهد و بسیار بعید است که او به ایران بیاید. البته شاید ولاسکو هم مثل برخی بازیکنان که خداحافظی کردند و دوباره به والیبال برگشتند، برگردد و سرمربیگری تیم ملی والیبال ایران را بپذیرد.»
فقط چند مربی داخلی توانایی مدیریت تیم ملی را دارند
در مبحث انتخاب سرمربی تیم ملی، فدراسیون هم گزینه داخلی را مدنظر قرار داده و هم خارجی. اما در این برهه از زمان بیشتر مربی خارجی به درد ایران میخورد یا خارجی؟ دستیار اسبق کولاکوویچ در تیم ملی این سوال را اینطور پاسخ میدهد: «در این برهه از زمان مطمئنا کسی به درد تیم ملی میخورد که هم بتواند تیم را مدیریت کند و هم شناخت بسیار خوبی از تیم داشته باشد. نکته دیگر اینکه بعد فنی این فرد هم باید از حد معینی بالاتر باشد. در حال حاضر ما فقط چند مربی داخلی داریم که توان فنی مدیریت تیم ملی را دارند و در کنار آن شناخت خوبی هم از تیم ملی دارند.»
زمان درستی برای تغییر سرمربی انتخاب نشد
او حرفهایش را اینطور ادامه میدهد: «با توجه به اینکه والیبال ما چندین سال است که در پروسه مربی خارجی حرکت کرده، این زمان، زمان درستی نبود برای اینکه بخواهیم روی این روال فاصله بیندازیم و برای انتخاب مربی چه داخلی و چه خارجی تصمیمگیری کنیم. البته شرایطی پیش آمد که به نفع فدراسیون بود که قرارداد یک مربی را پرداخت نکند.» (اشاره به پرداخت هزینه مربیگری کولاکوویچ در شرایطی که رویدادهای ورزشی به دلیل کرونا به تعویق افتاده.)
انتخاب سرمربی بعد از المپیک، بهترین گزینه بود
رضایی به جوی که علیه ایگور کولاکوویچ، سرمربی اسبق تیم ملی در ایران به راه افتاده بود هم اشاره میکند: «باید در نظر داشت مربیگری بر اساس سلیقه و توان هر مربی متفاوت است و بستگی به حمایت مدیریت دارد. ضمن اینکه باید عدم ثبات مدیریت در چند سال اخیر فدراسیون را هم در نظر گرفت. طی2 سال اخیر جوی علیه گروه کولاکوویچ به راه افتاده بود و داستانهایی مطرح شد که عملا یکسری از آن واقعیت داشت و یکسری دیگر آن کارشناسانه نبود بلکه احساسی بود و با هدف انجام میشد. تمام اینها دست به دست هم داد که والیبال ایران به مرحله انتخاب سرمربی جدید برسد وگرنه که مطمئنا انتخاب سرمربی برای تیم ملی والیبال بعد از المپیک بهترین گزینه بود. در حال حاضر فدراسیون باید تمام اولویتها را در نظر بگیرد و در کنار آن نظر کارشناسان، مربیان، بازیکنان و... را بشنود که فکر میکنم در عمل این اتفاق رخ داده. امیدوارم آن نتیجهای که از این فرایند گرفته میشود، نتیجه مطلوبی باشد؛ نتیجهای که مسئولیت آن برعهده خود فدراسیون است.»
خارجیای که از تیم شناخت نداشته باشد، باعث ضرر است
او اما صراحتا در خصوص ایرانی یا خارجی بودن سرمربی آینده، اظهار نظر نمیکند: «من نمیتوانم بگویم که مربی ایرانی بیاید یا خارجی چون خارجیای که تیم ملی ایران را نشناسد، شاید باعث ضرر هم بشود. چون بازیکنان ما بازیکنان خوبی هستند اما اگر شناخت کاملی از آنها و تواناییهایشان نداشته باشیم در لحظه و در جریان برخی تورنمنتها بهره کامل را نمیدهند؛ ضمن اینکه در شرایط کرونا و مشخص نبودن زمان بازیهای تدارکاتی، کار برای مربی سخت میشود. از طرف دیگر اگر قرار باشد مربی ایرانی در راس کار قرار گیرد اما توانایی مدیریت تیم ملی را نداشته باشد، آن هم شرایط خوشایندی نخواهد داشت.»
حضور مربی ایرانی در کادر فنی مهم است
اما حضور کادر فنی ایرانی در کنار سرمربی خارجی(در صورت انتخاب) تا چه اندازه الزامی است؟ رضایی میگوید: «این سوالی است که دوست دارم با جزبیات به آن پاسخ دهم. اما با توجه به اینکه طی 2 سال گذشته یکی از اعضای کادر فنی بودم، صلاح میبینیم دستکم در این مصاحبه درباره آن صحبت نکنم چراکه ممکن است از حرفهایم اینطور برداشت شود که به دنبال حضور مربیان ایرانی هستم. در مجموع معتقدم در همه مقاطع، بودن مربیان ایرانی در کنار تیم ملی مهم است؛ مربیانی که البته پتانسیل سرمایهگذاری را دارند.»
حرفهای داورزنی بر مبنای پتانسیل موجود والیبال است
هرچند تکلیف سرمربی تیم ملی ایران در فاصله حدودا یک سال مانده به المپیک هنوز مشخص نیست اما محمدرضا داورزنی از زمان برگشت دوبارهاش به فدراسیون والیبال مدام تاکید میکند که هدف والیبال ایران، قرار گرفتن در جمع 4 تیم برتر المپیک است. رضایی در پاسخ به اینکه این هدف تا چه اندازه در المپیک توکیو قابل تحقق است، میگوید: «این سوال را باید داورزنی پاسخ دهد. اما نباید فراموش کنیم که تیم ملی ایران جزو 8 تیم برتر دنیا قرار گرفته و چندین سال است که این موقعیت را حفظ کرده. اما از این مرحله به بعد، پلهپله بالا رفتن بسیار سخت میشود چون در مقابل تیمهایی قرار میگیریم که مجموعهای از افتخارات و مدالها را دارند. ممکن است در مقاطعی از آنها پیشی گرفت و دوباره برگشت. حتی گاهی اوقات جای این تیمها هم با هم عوض میشود. حتی اگر نتایج المپیکها را هم بررسی کنید، میبینید چندین تیم هستند که 4 تیم اول المپیک را تشکیل میدهند و بعضی وقتها یک تیم به آنها اضافه یا کم میشود. اگر 4 تیم برتر المپیکها را نگاه کنید، میبینید که 3 تیمشان به طور معمول و ثابت جایگاه اول تا سوم را دارند. گاهی هم شده که یک تیم با وقوع برخی اتفاقات وارد این جمع بشود. تیم ایران هم تیمی است که پتانسیل رقم زدن این اتفاق را دارد. پس امکانش هست که ایران در زمره 4 تیم برتر المپیک توکیو قرار بگیرد. اما نمیتوان از حالا صددرصد چنین چیزی را پیشبینی کرد. حرفی که رئیس فدراسیون درخصوص حضور در جمع 4 تیم برتر زده، بر مبنای پتانسیل تیم ملی ایران است.»
آنهایی که هر روز به تلویزیون میروند، پیشنهاد دهند!
او در پاسخ به اینکه به عنوان یک کارشناس چه پیشنهادی برای انتخاب سرمربی و هدفگذاری برای والیبال ایران دارد، میگوید: «هیچ پیشنهادی به فدراسیون نمیدهم. ماشاا... آدمهای زیادی هستند که هر روز نظر میدهند، مصاحبه میکنند و به تلویزیون میروند. من سالهاست که به تلویزیون نمیروم و مصاحبه نمیکنم. پس آنهایی که هر روز رزومههای خود را نشان میدهند و منیتهای خود را به رخ میکشند باید حرف بزنند و پیشنهاد بدهند نه امثال ما. من به عنوان یک مربی فقط میتوانم درباره والیبال و مباحث فنی نظر بدهم.»