هشدار آقای خاص کشتی فرنگی درباره احتمال وقوع فاجعه در المپیک 2020
تعداد بازدید : 48
بنا: ممکن است المپیک توکیو برای ایران بدتر از پکن شود!
سارا اصلانی
جنجال کاندیداهای ریاست فدراسیون کشتی علیه یکدیگر در فضای مجازی در حالی بالا گرفته که این دعواها آقای خاص کشتی فرنگی را دلگیر کرده؛ آنهم به حدی که محمد بنا تصمیم گرفت با انتشار یک دلنوشته و سپس یک ویدیو در صفحه اینستاگرامش نسبت به آن واکنش نشان دهد. البته او در مصاحبه با خراسان تاکید کرد این واکنشها از سر عصبانیت نیست چون او مدتهاست که دیگر عصبانی نمیشود؛ اتفاقی که البته باعث شده اطرافیان، او را محمد بنای فیک بدانند! سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی اما با گلایه از کمبودهای اردویی تیمش، از اجبار مربیان و کشتیگیران برای صرفهجویی صحبت کرد و اینکه مربیان ناچارند برای کم نیامدن آب معدنی، تهمانده بطریها را با هم یکی کنند! حال آنکه از نظر بنا حضور خارجیها اعم از مربی و بازیکن در سطح پایینترین تیمهای فوتبالی ایران مد شده. مربیانی که میلیاردی پول میگیرند اما خروجی بهترینشان که کیروش باشد، چیزی نیست جز رفتن صرف به جامجهانی و دلخوش کردن مردم با گلبهخودی خارجیها!
این بنا فیک است!
مصاحبه را از کجا شروع کنیم، از موفقیتها یا عصبانیتهای اخیر؟
عصبانیت که نبوده، درد دل بوده. چند وقتی است که دیگر عصبانی نمیشوم و یکی از دوستان میگوید این محمد بنا فیک است ما آن بنای عصبانی قبلی را میخواهیم(میخندد).
از به هم پریدن بزرگان کشتی دلگیر شدم
ماجرای پست و ویدیویی که در صفحه اینستاگرامتان منتشر کردهاید، چیست؟
یک دلنوشته و یک ویدئو در اینستاگرامم منتشر کردم. البته این را هم بگویم که صفحه اینستاگرام من توسط برادرم مدیریت میشود. به این صورت که من مینویسم اما توسط برادرم در صفحهام منتشر میشود. در کل شرایطی به وجود آمد که باعث شد من آن فیلم و دلنوشته را منتشر کنم. اخیرا درگیریهایی بین بزرگان کشتی بر سر سرپرستی فدراسیون به وجود آمده و متاسفانه یا خوشبختانه تمام این بزرگان کاندیدای ریاست فدراسیون هم هستند. دیدم که همه جا بحث درگیری این افراد با هم هست. من نمیدانم آیا اینها با همه بزرگیشان متوجه نیستند که قرار نیست مردم در انتخابات ریاست فدراسیون کشتی به آنها رای دهند بلکه این افراد خاص(اعضای مجمع) هستند که رئیس فدراسیون را انتخاب میکنند؟ بنابراین نیازی نیست که مسائل را در فضای مجازی منتشر کنند، به هم بپرند و با هم درگیر شوند. بر سر این مسائل دلگیر شدم چون برای من کشتی قداست دارد و آدمهای بزرگی در این عرصه فعالیت کردهاند. زشت است که ما در فضای مجازی اینطور به هم توهین کنیم. من صلاح دانستم که در صفحه شخصی خودم این مسئله را مطرح کنم تا بلکه شرایط کنترل شود. خوشبختانه بعد از من منصور برزگر، محسن کاوه و جوادی هم تذکر دادند و از بزرگان کشتی خواستند که دیگر بس کنند. در واقع تذکر این 3 نفر مهر تاییدی بود بر حرفهای من.
نه به دولت کنایه زدم نه نعمتی!
پست اینستاگرامی شما 2 کنایه داشت؛ یکی خطاب به سرپرست جدید فدراسیون بود و دیگری هم گویا به دولت برمیگشت...
کشتی یک ورزش است. مدیریت آن هم باید کارش ورزشی باشد و اصلا کشتی کاری با سیاست ندارد. فدراسیون کشتی یک NGO غیردولتی است. اگر نگاه کنید در همه فدراسیونهای ورزشی اگر دولت دخالتی داشته باشد، فدراسیون بینالمللی مربوطه میتواند آن فدراسیون ملی را محروم کند. اما وقتی ما در کشتی اینطور با هم درگیر میشویم، طبیعی است که نماینده دولت که همان وزیر ورزش است به خودش اجازه میدهد تا به ماجرا ورود کند و درنهایت کاری انجام دهد که شاید اصلا به دلخواه ما نیست. آقای نعمتی سخنگو و نماینده مجلس است. او آدم بزرگی است ولی من با خودم گفتم وقتی این مسائل پیش میآید، وزارت ورزش هم کسی را خارج از فدراسیون کشتی به عنوان سرپرست انتخاب میکند. البته نعمتی عضو هیئت رئیسه فدراسیون کشتی بوده ولی وقتی ما این همه قهرمان المپیک داریم که همهشان هم کاندیدای ریاست شدهاند، میتوانستند دور هم بنشینند، اجماع کنند و حتی به توافق برسند و پستهای مختلف برای خودشان انتخاب کنند. یا اینکه با فردی مثل بنیتمیم صحبت کنند که از کاندیداتوری انصراف دهد اما بماند و شرایط را کنترل کند چون بنیتمیم کار را میشناسد. این در حالی است که نعمتی آنطور که نیاز است شرایط را نمیداند و مجبور است از متخصصان ورزشی مشاوره بگیرد. شاید اصلا این مشاوران ورزشی نسبت به کشتی آزاد یا فرنگی و یا حتی نسبت به شخص من یا غلامرضا محمدی جهتدار بودند. خب وقتی مشاوره اشتباه بدهند تنش ایجاد میشود که این تنش روی مربی، کشتیگیر و در کل روی شرایط تاثیرگذار خواهد بود. من نه آدم سیاسی هستم و نه کاری با سیاست دارم؛ ضمن اینکه طعنه من اصلا نه به دولت بود و نه به شخص نعمتی؛ طعنه من خطاب به عزیزانی بود که باعث شدند چنین شرایطی به وجود آید. در اصل ما خودمان باعث شدیم که دولت برای ما تصمیمگیری کند و درنهایت یک سرپرست برایمان انتخاب کند. حال آنکه نعمتی به خاطر مشغله کاریاش باید هر روز مجلس باشد. از آن طرف به خاطر مسئولیت جدیدش باید در فدراسیون کشتی هم باشد. پس هم امکان دارد زمان کم بیاورد یا مشورتهای غلط بگیرد.
کشتی هیچوقت به آرامش نمیرسد
شما در این پست از رسول خادم هم حمایت نکرده بودید؟
رسول خادم که رفت و دیگر هم برنمیگردد. من برای این عزیزان مثال زدم که شما کجا میخواهید بروید؟ ضمن احترام به همه کاندیداها، باید بگویم که رسول خادم از نظر مدیریتی، سیاسی، سواد و... یک پله بالاتر از همه آنها بود اما بعد از 7 سال ماندن در راس کشتی چه کار کرد؟ فرار کرد دیگر. پس چه ارزشی دارد که تا این اندازه به خاطر ریاست کشتی به هم بتوپید؟ جالب این است که درنهایت یکی از کاندیداها برای ریاست کشتی انتخاب خواهد شد. اما آنهایی که بیرون ماندهاند دوباره میروند و تنش ایجاد میکنند. با این شرایط کشتی هیچوقت به آرامش نمیرسد. خدا رحمت کند حجتا... خطیب(رئیس اسبق فدراسیون کشتی) را. او وقتی آمد به من گفت میخواهم همه بزرگان کشتی را دور هم جمع کنم. به او گفتم میتوانی. گفت چطور؟ گفتم میتوانی با یک ضیافت شام همه بزرگان کشتی را دور هم جمع کنی اما بعد از شام همهشان میروند و تو نمیتوانی همه را با هم وارد کار کنی. اما در حال حاضر این تعداد کمی از بزرگان کشتی که برای ریاست کاندیدا شدهاند میتوانستند با هم توافق کنند و پستها را بدون ایجاد تنش تقسیم کنند. خیلی کارهای قشنگی میشد انجام داد بدون تنش و بحث. آن هم در کجا؟ میان مردمی که وقتی اسم کشتی میآید اولین تصویری که در ذهنششان نقش میبندد تختی است. اما این بزرگان اصلا به چنین مسائلی فکر نمیکنند. طی 7 سال گذشته ما قهرمانی جهان را کسب کردهایم و کشتیگیران ردههای پایهمان بهترین مقامهای را کسب کردهاند اما جایگاهمان را در بین مردم از دست دادهایم. امروز کشتی دیگر بازدیدکنندهای ندارد و وقتی یک مسابقه برگزار میکنیم 100 تا 200 نفر حاضر در سالن، خود کشتیگیران هستند و مابقی هم دوستان آنها. یک زمانی(زمان ریاست طالقانی) مردم برای دیدن یک مسابقه معمولی کشتی، شیشههای سالن کشتی شیرودی را میشکستند تا مسابقه را ببینند. در حال حاضر ما اصلا دنبال این نیستم که بفهمیم چرا کشتی وجهه گذشته خود را دارد از دست داده. به نظر من علت این است که اخلاق را باختهایم. چه کسی باعث میشود؟ خود ما. اول از همه هم خود محمد بنا.
وزنهبرداری و کشتی به عنوان 2 فدراسیون المپیکی مهم بلاتکلیف هستند
گذشته از حاشیههایی که کاندیداهای ریاست فدراسیون ایجاد کردهاند، آیا در فاصله یک سال مانده به المپیک، زمان مناسبی برای برگزاری انتخابات ریاست فدراسیون کشتی هست یا خیر؟
اصلا زمان مناسبی برای برگزاری انتخابات نیست چون هر کسی که در این بازه زمانی رئیس فدراسیون شود بهانه دارد. اگر شکستی در المپیک اتفاق بیفتد، رئیس میگوید به من چه! کشتی خرابهای بود که من تحویل گرفتم و در این مدت کم تنها همین کار را میتوانستم انجام دهم. اما اگر پیروزی به دست بیاورد که دیگر خوششانسی آورده. یعنی ریاست فدراسیون کشتی در حال حاضر یک لاتاری است. الان بدترین زمان ممکن برای انتخابات است. همه جای دنیا بعد از المپیک انتخابات را برگزار میکنند. یک نفر انتخاب میشود، 4 سال که اوج آن المپیک است، کار میکند و اگر کارش را خوب انجام داد ریاستش برای 4 سال دیگر تمدید خواهد شد. اما من به شخصه 3 المپیک پکن، لندن و ریو را دیدهام که درست قبل از المپیک تنشهای مربوط به انتخابات راه میافتد که نتیجه و اثرش را مستقیم روی کشتی و المپیک میبینیم. پس زمان خوبی برای انتخابات نیست ولی کاری نمیتوانیم انجام دهیم. در حال حاضر 2 فدراسیون مهم و المپیکی ما یعنی کشتی و وزنهبرداری بلاتکلیف هستند. من چند روز پیش مطلبی خواندم که نوشته بود وزارت ورزش مصر است ظرف 45 روز آینده و بعد از ماه مبارک رمضان مسئله انتخابات این 2 فدراسیون را تمام کند. اما دیگر نمیدانم این کار صورت میگیرد یا نه.
برایم مهم نیست چه کسی رئیس فدراسیون شود
به نظر شما از بین کاندیداهای ریاست فدراسیون کشتی کدامیک برای نشستن روی صندلی اول فدراسیون شایستهترند؟
من راجع به هیچکدام از کاندیداها حرف نمیزنم. برای من همه آنها بزرگ و عزیزند. اصلا نمیتوانم از کسی جانبداری کنم چون کار من فنی است. اگر هم گلایهای از کاندیداها کردم، فقط به خاطر رعایت اخلاقیات بود وگرنه برای من مهم نیست چه کسی رئیس فدراسیون شود. هر کسی هم که بیاید یا میگوید محمد بنا بیا کار کن و یا میگوید به خانهات برو.
غیر از پشهها، سوسکها هم هستند!
به کمبودهای اردویی برگردیم. از کمبود آب و غذا گرفته تا مزاحمت پشهها و نداشتن یک خواب آرام برای کشتیگیران...
این کمبودها مال امروز نیست. همیشه بوده و هست. وقتی میگویم ساختار ورزش ما درست نیست به همین دلیل است چون ما فقط ورزش را برای سرگرم کردن مردم میخواهیم. حال آنکه کشورهای پیشرفته دنیا را از روی سطح ورزش ژیمناستیک، دوومیدانی و شنا میشناسند. ما کدامیک از این ورزشها را در سطح حرفهای داریم؟ اگر احسان حدادی را از دوومیدانی فاکتور بگیریم چه کسی را داریم؟ ورزش ما فقط در رشتههای انفرادی خلاصه میشود. مسئله دیگر این است که ما حتی به آن چند رشته سنتیمان که در المپیکها برایمان مدالآوری میکنند هم درست نگاه نمیکنیم. به المپیک 2012 لندن برگردیم. در آن زمان که ریاست فدراسیون برعهده رسول خادم بود، امکانات خانه کشتی همین بود. قبل از حضور در لندن ما 3 طلای فرنگی در المپیک نداشتیم. همینطور 3 مدال کشتی آزاد را ولی مرتب به کشتیگیران میگفتیم بچهها اگر ما در لندن یک کار بزرگ انجام دهیم شرایط چنین و چنان میشود. در حال حاضر 7 سال از آن روزها میگذرد اما نه تنها به لحاظ امکانات پیشرفتی نداشتیم، عقب هم رفتهایم.
مجبوریم برای صرفهجویی تهمانده بطریهای آب را با هم یکی کنیم!
چطور؟
چون همان امکانات امروز فرسوده شده. از تلویزیون و یخچال گرفته تا تختی که بچهها روی آن میخوابند. بس که تشکهای تختخواب بچهها شسته نشده، دیگر بو گرفته و اگر یک فرد عادی را بیاورید حتی نمیتواند 24 ساعت در خانه کشتی بماند. البته بنیتمیم واقعا طی 5، 6 ماهی که بود از جان و دل تلاش کرد. همیشه ابراز شرمندگی میکرد. در این بین برخی میگفتند از آب لولهکشی استفاده کنید. اما این آب، آب چاه است و قابل خوردن نیست. حال آنکه در یک تمرین ساده یکی از باشگاههای فوتبال 3 هزار بطری آب معدنی ریخته و ورزشکاران جرعهای از آن میخورند و آن را به گوشهای پرت میکنند. اما مربی من در خانه کشتی مجبور است ته مانده 10 بطری آبی که میماند را روی هم بریزد و به یک بطری تبدیل کند تا ما صرفهجویی کرده باشیم. علت هم این است که بودجه ندارد که به ما امکانات بدهند. قرار بود یک دستگاه آبسردکن برای ما بگذارند که هنوز انجام نشده و بچههای ما برخی مواقع خودشان آب میخرند. البته این را هم بگویم که ما آنقدر در کلیات کمبود داریم که دیگر نیازی نیست راجع به جزییات بحث کنیم. وجود پشه در هوای گرم طبیعی است. البته به غیر از پشه چیزهای دیگری مثل سوسک و اینها هم هست.
باید 2 روز دوش بگیریم تا آب خانه کشتی از کدری در بیاید!
قدمت خانه کشتی به چه سالی برمیگردد؟
قدمت خانه کشتی به سال 1353 برمیگردد. باز هم خیلی حفظ و نگهداری شده تا به امروز رسیده. باید هرچند وقت یک بار خانه کشتی سمپاشی شود که نمیشود. مثلا امروز(روز یکشنبه) ما آب را باز کردیم که چای درست کنیم اما آب کاملا کدر بود چون چند روز اردوها تعطیل بوده، آب در لوله مانده و باید بچهها چند روز دوش بگیرند تا آب در لولهها جریان پیدا کند و رنگش به حالت عادی برگردد. آب هم که آب چاه است اما بچههای ما مجبورند که از همین آب چای درست کنند و یا آن را بنوشند چون آب معدنی هم کم است. به خدا من شرمندهام که این حرفها را میزنم. میدانم که برخی خواهند گفت که بنا مدام از کمبودها حرف میزند اما همه اینها حقیقت دارد. من اصلا دوست ندارم این مسائل را مطرح کنم ولی ما کی میخواهیم که درباره ورزشمان حرفهای فکر و عمل کنیم. کارهای زیادی هست که میتوان انجام داد تا پول و امکانات به صورت صحیح در بین تمام رشتههای ورزشی تقسیم شود.
آوردن خارجی در فوتبال ما مد شده!
پول و امکانات چطور تقسیم میشود؟
به خاطر حرفهایی که الان میخواهم بزنم همه با من دشمن میشوند(میخندد). اگر فقط ورزش را به خاطر سرگرم کردن مردم بگذارید، میآیید و فقط به 2 تیم فوتبال استقلال و پرسپولیس میچسبید و همه هزینهها را روی این 2 تیم متمرکز میکنید. در حال حاضر برای چه این طرح استیضاح وزیر را ریختهاند؟ برای هزینههایی که برای تیم خاصی انجام میشود! الان بحث روز این است که شفر رفته و اینقدر میلیارد به او بدهیم یا ندهیم! شما بیایید رقم دستمزد مربیان داخلی را نگاه کنید! اصلا این مربیان خارجی را برای چه میخواهیم؟ تیم فوتبالی در لیگ دسته سوم داریم که لباس ندارند به بازیکنانشان بدهند اما 2 بازیکن خارجی دارند؛ یکی از برزیل و یکی از آفریقا! این در ورزش ما مد شده.
بهتر از کیروش بیاوریم که با گلبهخودی خارجیها شاد شویم؟
یعنی معتقدید خارجیها کمکی به ورزش ما نمیکنند؟
آقا ما میتوانیم خودمان، ورزش خودمان را اداره کنیم. در حال حاضر کیروش رفته و ما دنبال این هستیم که یک مربی خارجی بزرگتر از کیروش بیاوریم. که مثلا چه شود؟ به جامجهانی برویم؟ خب رفتیم، چه شد؟ با گل بهخودی مراکشیها به خودشان مردم ما خوشحال شدند! با این سوالهایتان میخواهید سر مرا به باد بدهید(میخندد).
هدف خادم از ساخت آکادمی ملی کشتی درآمدزایی بود
گلایه کردید اما کار ساخت آکادمی ملی کشتی هم رو به پایان است و گویا قرار است به زودی این مکان در اختیار کشتیگیران قرار بگیرد...
خدا پدر اسپانسر این طرح را بیامرزد. البته این طرح آقای رسول خادم بود. یاد خادم هم بخیر. اگر حامی مالی نبود چنین چیزی درست نمیشد. البته خادم فکر میکرد کارش در فدراسیون ادامه پیدا میکند ولی نشد. با این حال این آکادمی با این هدف ساخته نشد که در اختیار تیمهای ملی کشتی قرار بگیرد. تیمهای ملی در خانه کشتی میمانند. اما این آکادمی قرار بود به یک هتل بینالمللی تبدیل شود تا ما بتوانیم به واسطه استقرار تیمهای خارجی در آن برای اردوهای مشترک از آن کسب درآمد کنیم. امکان داشت این هتل بینالمللی صرفا برای کشتی نباشد و اگر وزارت ورزش خواست آن را برای استقرار تیم خارجی دیگری استفاده کند، این کار انجام شود تا کسب درآمدی برای کشتی باشد. درست مثل کاری که مرادی در وزنهبرداری کرد و سالن آن را برای برگزاری کنسرت اجاره میدهد. ساخت آکادمی از این منظر برای ما صرف داشت و اینطور نبود که بگوییم الان به آکادمی میرویم و در اتاقهای 4 تخته میخوابیم و... اگر این آکادمی راهاندزی شود دیگر فدراسیون کشتی نیازی ندارد که درآمد ناشی از استقرار تیمهای خارجی در هتل المپیک را به وزارت ورزش تحویل دهد. بلکه با استقرار آنها در آکادمی این پول برای خود کشتی باقی میماند. اگر از آکادمی ملی کشتی در زمینه درآمدزایی برای خود کشتی استفاده شود بهتر از آن است که صرفا جایی برای استقرار تیمهای ملی ایران باشد چون از کسب درآمد آن میتوان به نوسازی خانه کشتی هم کمک کرد.
بودجه کشتی صرف خود کشتی نشد!
احتمالش هست که درآمد آکادمی صرف کشتی شود، اما ضمانت اجرایی هم ندارد...
بله. درست مثل بودجههایی که گرفتند و گفتند برای خود کشتی است اما صرف کشتی نشد. به عینه دیدیم که این بودجهها در جاهای دیگری هزینه شد. کشتیگیر و مربی درست و حسابی حقوق نمیگرفتند اما میدیدم که بودجه کشتی در مجامع انتخاباتی آفریقا هزینه شد! یا به فدراسیون جهانی کمک شد تا ما صاحب کرسی شویم.
سنم قد نمیدهد ورزشکار شدن پسرم را ببینم!
شرایط کشتی بسیار سخت است. از طرفی شما به تازگی صاحب یک پسر شدهاید. با این شرایط و امکانات دوست دارید که بابک بنا روزی یک کشتیگیر شود؟
این دیگر بستگی به خودش دارد. شاید زمانی که او به سنی برسد که بخواهد تصمیم بگیرد ورزشکار باشد یا نه، من نباشم چون شرایط سنیام طوری نیست که بخواهم به این روزها فکر کنم اما در مجموع من عاشق کشتیام، خودم را بدهکار کشتی میدانم و هرچه آبرو دارم از کشتی است. طبیعی است که دوست دارم اگر بچه من روزی خواست وارد ورزش حرفهای شود، کشتی را انتخاب کند. درست برعکس بعضیها بچههایشان را فدای این میکنند که حتما فوتبالیست شوند اما چون جمعیت فوتبالی ما زیاد است، بسیاری از این بچهها فنا میشوند چون رسیدن به تیمهای اول و تاپ چیزهای بخصوصی میخواهد که همه و بخصوص اقشار کف جامعه آن را ندارند!(به کنایه این حرفها را میزند).
کشتی فرنگی در المپیک 2020 خیبرگیر ندارد
بگذریم. یک نگرانی وجود دارد و آن اینکه شرایط ورزش ما به سمتی رفته که در این دوره از المپیک نمیدانیم کدامیک از ورزشکاران ما شانس کسب مدال طلای توکیو را دارند، نظر شما چیست؟
درست است. در فرنگی که این مسئله صددرصد است. ما خیلی مشکل داریم. من 7 سال نبودم و در مقاطع مختلف آمدم و رفتم. زمانی هم نداشتم که یک تیم را بسازم، برعکس آن سالهایی که کشتیگیر ساختم و به المپیک 2020 رسیدند. به من میگویند تو از همه داشتههایت برای قهرمانی آسیایی استفاده کردی. در حالی که برای ایجاد روحیه نشاط در جامعه کشتی فرنگی به این قهرمانی نیاز داشتیم. یک نفر به من بگوید که چه کسی را میتوانستم به آسیا ببرم که بخواهد قهرمان شود؟ چون طی این 7 سال آنقدر کشتی فرنگی در تنشهای تغییر مدیریتی و یکسری مسائل دیگر چرخیده که در حال حاضر دارد گیج میزند. اگر نگاه کنید میبینید ما برای المپیک 2020 هیچ خیبرگیری نداریم که بگوییم برای کشتی فرنگی صددرصد مدال میگیرد. در کشتی آزاد هم غیر از حسن یزدانی که احتمال مدالآوری دارد، کس دیگری را نداریم. اینها حقایقی است که مردم ما باید آن را بدانند. در یکسال و اندی هم که به المپیک مانده مگر اینکه معجزهای در رده سنی بزرگسالان رخ دهد که بتوانیم نتیجه بگیریم بنابراین مردم نباید نتایج توکیو را با لندن مقایسه کنند بلکه باید نتایج توکیو را با ریو مقایسه کنند؛ ریویی که کشتی فرنگی در آن 2 برنز گرفت نه لندنی که 3 طلا گرفت. داشتههای فعلیمان حریفهای تمرینی ستارههای قبلی هستند. اگر به من باشد فقط نگاهم را روی المپیک 2024 میگذارم. اگر شرایط کاریمان درست باشد تازه در 2024 میتوانیم معجزه لندن را تکرار کنیم. اما در المپیک توکیو مردم نباید از کشتی آزاد و فرنگی توقع بالایی داشته باشند.
حسن یزدانی شانس طلای المپیک نیست!
حسن یزدانی شانس طلا نیست؟
نه. از نظر من او فقط شانس مدال است نه طلا. حتی همان موقع که حمید سوریان و امید نوروزی در اوج دوران خود بودند نمیتوانستیم هیچ طور بگوییم که صددرصد در المپیک طلا میگیرند چون المپیک سختترین کنکور ورزشی است؛ آمادگی صددرصد، ضریب اشتباه در حد صفر. این هم امکانات میخواهد. در حال حاضر با این نابسامانیها و با این سطح از امکانات به هیچ وجه نمیتوان گفت یک کشتیگیر در توکیو طلا میگیرد. در مورد حسن یزدانی هم نمیتوان گفت او طلا میگیرد.
با تمام کمبودهایی که دارید، پیشبینیتان از تعداد مدالهای کشتی فرنگی در المپیک توکیو چیست؟
هیچ صحبتی از مدال نمیکنم.
ارزیابیتان از عملکرد کاروان ورزشی ایران در المپیک توکیو چیست؟
سختترین المپیک دوران از نظر من این المپیک است؛ توکیو 2020. شاید به جرات بتوانم بگویم کممدالترین المپیک ما خواهد بود. اگر یادتان باشد المپیک 2008 پکن فقط هادی ساعی بر حسب لیاقتهای شخصیاش یک مدال طلا گرفت و مراد محمدی یک برنز گرفت. در آن المپیک کاروان ما شکست خورد. من اصلا دلم نمیخواهد این را در المپیک 2020 پیشبینی کنم. اما طبق تصویرسازی ذهنیام و نگاهم به آینده با توجه بهداشتهها و کمبودهایمان، وزارت ورزش باید بسیار هوشیار باشد چون امکان دارد نتیجه ما در المپیک توکیو حتی بدتر از المپیک پکن شود.