ماتادورها در فاصله 2 روز مانده به شروع جام جهانی با تلخترین خبر ممکن مواجه شدند؛ اخراج سرمربی تیمشان، خولین لوپتگی توسط رئیس فدراسیون فوتبال اسپانیا. تصمیمی قهرآمیز و البته قابل توجیه که در نتیجه خیانت سرمربی پیشین لاروخا اتخاذ شد. روبیالس، رئیس فدراسیون اسپانیا دقیقا ساعت یک ربع به 6 بعدازظهر سهشنبه اعلام خبر پیوستن لوپتگی به رئال پس از پایان جام جهانی را دریافت کرده بود؛ 5 دقیقه پیش از اعلام خبر و بدون هیچگونه مشورتی. زمان اعلام خبر نامتعارف بود، عجیب و البته بیموقع. آن خبر در آستانه نبرد با پرتغال آخرین چیزی بود که او میخواست بشنود. رئالیها ادعا میکردند روبیالس از همه چیز با خبر بوده. آنها او را به جبههگیری علیه رئال متهم میکردند ولی روبیالس تصمیم قطعی را گرفته بود و در آستانه شروع معتبرترین تورنمنت فوتبالی دنیا تیم ملی کشورش را در شوکی عظیم فرو برد. در نگاه کلی لوپتگی به کارفرمایی که قراردادی با او امضا کرده بود بیاعتنایی کرده و کارفرمای دیگری را برگزیده بود. روبیالس میگفت اعتقاد ندارد لوپتگی به او و فدراسیون و تیم ملی خیانت کرده ولی کلام و نگاهش بوی خیانت میداد. او در منگنه گرفتار شده بود. او اگر واکنشی نشان نمیداد برای خیلیها – شامل خودش– برابر غول رئال تسلیم شده بود. او اعتقاد داشت اگر لوپتگی مربی تیم ملی نمیشد، رئال هم دنبالش نمیافتاد. او بلافاصله کنفرانسی ترتیب داد و با اعلام خبر اخراج لوپتگی همه را در بهت و حیرت فرو برد. با اعلام خبر اخراج سرمربی اسپانیا موجی از خوشحالی در اردوی رقبا شکل گرفت چراکه تصور کردند لاروخا اسیر بحران خواهد شد. اما عملکرد خوب اسپانیا در بازی با پرتغال به همه نشان داد که آنها نه تنها ضعیف نشدند بلکه روحیهای دوچندان برای تکرار موفقیتهای گذشته چه در جامهای جهانی قبل و چه در یوروهای قبل پیدا کردهاند. به جرات میتوان گفت که این بازی تا به اینجای جام زیباترین، پرگلترین و جذابترین دیدار جام بوده است. این دوئل هیجانانگیز در نهایت با تساوی پرگل 3 - 3 به پایان رسید و برای این 2 مدعی اصلی گروه، تنها یک امتیاز در برداشت. این شروع اگرچه از نظر نتیجه زمین تا آسمان با استارت لاروخا در جام جهانی 2014 تفاوت داشت اما از حیث پرگل بودن دقیقا شبیه دوره قبلی بود. آنها جام جهانی برزیل را با شکست غیرمنتظره و عجیب 5 - یک مقابل هلند آغاز کردند؛ نتیجهای که در نهایت باعث حذفشان از دور گروهی شد. در دوره فعلی جام جهانی هم تیم اسپانیا تورنمنت را با یک بازی 6 گله آغاز کرد که البته یک تساوی قابل قبول، نتیجه آن بود.
هیرو میخواهد تاریخساز شود
لوپتگی در قلاب رئال قرار گرفت و راهی مادرید شد تا برابر دوربینها با چهره حزنانگیزی بگوید ترک تیم ملی اسپانیا غمانگیزترین لحظه زندگیاش بوده و ورودش به رئال، شیرینترینش ولی با رفتنش یک رئالی دیگر جایش را گرفت؛ یک رئالی اصیلتر که نمادی از کل باشگاه مادرید است؛ فرناندو هیرو. او 14 فصل با پیراهن رئال توپ زد، بیش از 600 بار به میدان رفت، 5 بار قهرمان لیگ شد و 3 بار فاتح لیگ قهرمانان که یک بار آن به عنوان کاپیتان بود؛ مدافعی در قلب دفاع به عنوان یک رهبر. مدافعی که دروازهها را هم میگشود. او در فصل 92 – 1991، 21 گل در لیگ زد و پس از مانولو بهترین گلزن تیم شد. او در 2007 عنوان مدیر ورزشی فدراسیون فوتبال اسپانیا را گرفت و 4 سال در آن پست فعالیت کرد. او بود که در جام جهانی 2010 پس از شکست اسپانیا از سوییس همه را به نبرد از ته دل فراخواند و اسپانیا به مسیر پیروزی تا فتح قله بازگشت. حالا هیرو در قامت سرمربی جدید لاروخا میخواهد تاریخساز شود. قهرمان جدید اسپانیا در پایان بازی گفت: «وقتی 2 بار عقب میافتید و در نهایت بازی مساوی میشود، نمیتوان گفت که نتیجه بدی کسب کردهاید. فقط حریف بازیکنی چون رونالدو که کارهای خارقالعادهای از او سر میزند نشدیم. 2 بار عقب افتادن و سپس جبران کار سادهای نیست. تیم به جبران باور داشت و مبارزه کرد. شخصیت خودمان را نشان دادیم و هرگز دست از تلاش نکشیدیم. برای من این مسئله مهمی است. بازی مساوی شد ولی برای ما قدمی رو به جلو محسوب میشود. اینکه توانستیم 2 بار به بازی برگردیم اتفاق مثبتی بود. دخهآ خوب بازی کرد و جدا از اشتباهی که داشت، معتقدم مثل دیگر بازیکنان در مجموع نمایش خوبی داشت. دخهآ یکی از ماست و این اشتباه ممکن است برای هر دروازهبانی اتفاق بیفتد.»