هزینه سالانه 140 میلیارد تومانی باشگاههای حرفهای دوچرخهسواری معادل اعتبارات جاری وزارت ورزش ایران است!
تعداد بازدید : 20
قمری: با بودجه 3 میلیاردی نمیتوان در المپیک نتیجه گرفت
نویسنده : سارا اصلانی
صندلی ریاست فدراسیون دوچرخهسواری در حالی برای 4 سال دیگر به خسرو قمری رسید که رئیس قدیمی رکابزنان در دور جدید مدیریت خود در فدراسیون به دنبال تشویق 2 باشگاه شهرداری و پیشگامان برای رفتن به سمت حرفهای (پرو و پروکنتینانتال) شدن است چراکه تنها باشگاههای حرفهای میتوانند مجوز حضور رکابزنان در تورهای حرفهای دنیا را کسب کنند. قمری در مصاحبه با خراسان گریزی به هزینه هنگفت 120 تا 140 میلیارد تومانی باشگاههای حرفهای زد؛ هزینهای که معادل کل اعتبارات جاری وزارت ورزش و جوانان ایران است! او با اشاره به اینکه مجموع بودجه فدراسیون دوچرخهسواری ایران (از منابع دولتی و خصوصی) 3 میلیارد تومان است از علت عدم موفقیت رکابزنان ایران در المپیک رمزگشایی کرد.
به نظر میرسد شرایط سختی برای رسیدن مجدد به صندلی ریاست فدراسیون دوچرخهسواری طی کردید.
زیاد سخت هم نبود (میخندد). با توجه به اینکه سالیان سال است عضو خانواده دوچرخهسواری هستم برای انتخابات فدراسیون نه قول چندانی دادم و نه هزینه خاصی انجام دادم. سعی کردم از شرایطی که در گذشته در خانواده دوچرخهسواری حاکم بود استفاده کنم. در انتخابات هم با توجه به برنامهها و فعالیتهایی که طی 4 سال گذشته در این فدراسیون داشتم، مجمع دوباره به من اعتماد کرد و مجددا به عنوان رئیس انتخاب شدم.
گویا برخی کاندیداها کارهای عجیب و غریبی هم انجام داده بودند.
بالاخره برخی یکسری بداخلاقیها در فضای انتخابات داشتند اما این هم جزیی از طبیعت هر انتخاباتی است. در مجموع بعد از شمارش آرا ما اتفاقات خوب را جدا کردیم و اتفاقات بد را هم در زبالهدان تاریخ قرار دادیم. ما خود را درگیر مسائل خرد و ریز نکرده و بیشتر تلاش میکنیم با همدلی و دوستی کار 4 سالهمان را آغاز کنیم.
شنیده میشد یک کاندیدا برای اخذ رای 800 میلیون تومان هزینه کرده است.
(میخندد) این کاندیدا در فضای هیئتی خود هزینه کرده بود. بالاخره اگر کسی در هیئتی 4 سال فعالیت میکند یکسری عقاید و نظراتی دارد که من به این مسائل زیاد توجه ندارم. من از 2 سال پیش میدانستم یکی از روسای هیئتها قصد کاندیداتوری در انتخابات را دارد. ما با هم صحبت کردیم و من به او گفتم هر هزینهای که میخواهی انجام بدهی انجام بده فقط مراقب باش فضای مسمومی در فضای دوچرخهسواری ایجاد نشود. اگر بنده میخواستم جلوی این کاندیدا را بگیرم میتوانستم 2 سال پیش از طریق هماهنگی با مدیرکل استان مربوطه تغییراتی ایجاد کنم. در مجموع شرایط حضور برخی کاندیداها در انتخابات به آن تندی که گفته میشود نبود که من بخواهم روی آن مهر تایید بزنم.
این مسئله را تایید میکنید که برخی کاندیداها برای رای آوردن اقدام به دادن سکه و شام و ناهار کردند؟
من اطلاعی از این موضوع ندارم که بخواهم این موضوع را تایید کنم.
اما یکی از خبرگزاریها به نقل از شما آورده است که برخی کاندیداها برای اخذ رای سکه و شام و ناهار دادند...
نخیر. آن خبرگزاری فقط از من یک سوال کرد و من هم در پاسخ گفتم فقط در حد یک تلفن با روسای هیئتها در تماس بودم. اینطور نیست که بخواهم صحت و سقم دادن سکه و شام و ناهار برخی کاندیداها را تایید کنم. اگر کسی هم این هزینهها را کرده از جیب خودش بوده نه از منابع دولتی.
بگذریم. چه برنامهای برای دور جدید ریاست در فدراسیون دوچرخهسواری دارید. پیشتر دیدیدم که رکابزنان ما در رقابتهای المپیک ریو عملکرد خوبی نداشتند و تا حدودی دلزده شدهاند.
ببینید ما نتیجه چندانی از حضور رکابزنانمان در المپیک متصور نبودیم. یک بدشانسی هم اتفاق افتاد که نتوانستیم به نتیجه دلخواهمان برسیم ولی این نباید باعث شود که فقط نیمه خالی لیوان را نگاه کنیم. در این زمینه باید به بهترین نتیجه تاریخ دوچرخهسواری ایران در بازیهای آسیایی بعد از انقلاب، اخذ اولین مدال طلای سرعت، گرفتن اولین مدال آسیایی در رشته کوهستان، کسب 2 مدال در رقابتهای ارتشهای جهان و ایستادن در رتبه چهارمی جهان اشاره کرد. اگر این نتایج را مرور کنیم متوجه میشویم عملکرد دوچرخهسواری خوب بوده. متاسفانه دلزدگی برای برخی آقایان بود که مسائل شخصی خود را دنبال میکردند. این افراد از فضای رسانهای استفاده کرده و مسائل غیرواقعی را مطرح کردند. اما در المپیک ریو 3 نفر از خانواده بزرگ دوچرخهسواری انتخاب شدند که وقتی مسائل را کنار هم میچینید متوجه میشوید یکسری از این انتخاب خوشحالند و یکسری هم از انتخاب نشدن برخی آقایان ناراحت هستند. در مجموع میخواهم بگویم درخصوص المپیک آنقدر نظرات عجیب و غریبی ارائه نکرده بودیم که حالا بخواهیم بگوییم در ریو خوب نتیجه گرفتیم یا بد. از نظر من آنچه که باید در ریو اتفاق میافتاد رخ نداد و علت هم به حادثهای برمیگشت که برای دوچرخهسواری رخ داد.
در زمان اداره فدراسیون با سرپرست گفته میشد مبلغی معادل 200 میلیون تومان در فدراسیون گم شده. ماجرا چیست؟
مگر یک ریال 2 ریال بوده که بخواهد گم شود؟ ما مسابقات قهرمانی جهان به میزبانی قطر را در پیش داشتیم. کلیه هزینههای ما برای شرکت در این مسابقات را قطر انجام میداد. قطر اعلام کرد شما باید ابتدا هزینههای مربوطه را خودتان پرداخت کنید و سپس اسناد مربوطه را برای ما ارسال کنید تا این پول را به شما برگردانیم. لذا مجموعه فدراسیون هزینههای مربوط به حضور در مسابقات را انجام داد و در حال حاضر هم این مبلغ برگشت خورده و در حساب است. در صحبتی که با خزانهدار فدراسیون داشتیم ایشان تایید کرد مبلغ مذکور هماکنون در حساب فدراسیون است.
یعنی تایید میکنید مبلغ 200 میلیون تومان در حال حاضر در حساب فدراسیون است؟
بله این 200 میلیون تومان هماکنون در حساب فدراسیون است و هیچ مشکلی هم وجود ندارد. حسابداری فدراسیون چیزی نیست که بخواهید مبلغی را بیرون بیاورید و در جای دیگر هزینه کنید. در خصوص این 200 میلیون تومان هم نوع بیان برخی افراد شائبه ایجاد کرد و ما هم به آن بال و پر دادیم و کار به اینجا رسید وگرنه اینطور که اعلام شد به نظر من درست نیست. خدا را شکر آقای پریچهره طی مدتی که در فدراسیون حضور داشت سعی کرد برنامه ما را ادامه دهد. او در این مدت زحمات زیادی کشید.
دوچرخهسواری ایران میتواند امیدوار به حضور در تورهای معتبر دنیا باشد؟
برای حضور در تورهای بزرگ نیازمند داشتن یکسری زیرساختها و بهرهمندی از کمک مالی بخش خصوصی هستیم. رکابزنانی که در تورهای معتبر دنیا از جمله توردوفرانس شرکت میکنند عضو باشگاههایی هستند که به سطح پرو و پروکنتینانتال ارتقا پیدا کردهاند یعنی 2 سطح بالاتر از باشگاههای ایران. این درحالی است که باشگاههای دوچرخهسواری کشورمان در سطح کنتینانتال (نیمه حرفهای) فعالیت میکنند. برنامه این است که بتوانیم 2 باشگاه شهرداری و پیشگامان را تشویق کنیم تا به سمت حرفهای (پرو و پروکنتینانتال) شدن بروند. چون تنها باشگاههای حرفهای هستند که میتوانند مجوز حضور رکابزنانشان در تورهای حرفهای دنیا را کسب کنند. تنها باشگاه پرویی که در سطح آسیا موجود است و در تورهای فرانسه و ایتالیا شرکت میکند، باشگاه آستانه قزاقستان است. البته عمده رکابزنان این باشگاه از کشورهای اروپایی هستند و فقط یکی، دو نفر از آنها از ورزشکاران قزاقستان هستند.
باشگاه شهرداری و پیشگامان برای ورود به سطح حرفهای باید چه اقدامی انجام دهند؟
رسیدن به سطح حرفهای نیازمند طی کردن مراحل و شرایطی است. باید آیتمهای مختلفی به فدراسیون جهانی توسط این باشگاهها اعلام شود. سپس نماینده فدراسیون جهانی برای بازدید از امکانات باشگاهها به کشورمان خواهد آمد. موارد مد نظر یکییکی بررسی میشود. بعد از آنکه باشگاهها توانستند شرایط ثبتنامشان در سطح حرفهای را فراهم کنند، ثبتنام انجام میشود و درنهایت باشگاهها به سمت حرفهای شدن حرکت کرده و میتوانند در تورهای حرفهای شرکت کنند.
برای رسیدن به سطح حرفهای یک باشگاه چه میزان سرمایه نیاز دارد؟
به شخصه روی یک باشگاه پرو و پروکنتینانتال بررسی داشتم. آن هم به این دلیل که میخواستم به عرض برخی دوستان برسانم که چرا دوچرخهسواری ما نمیتواند در المپیک نتایج خوبی داشته باشد. علت عدم موفقیت ما این است که هیچیک از رکابزنان ما عضو باشگاههای پرو و پروکنتینانتال نیستند. هریک از این باشگاهها سالانه 120 تا 140 میلیارد تومان هزینه میکنند. یعنی به اندازه اعتبارات جاری وزارت ورزش و جوانان ایران! حال چطور قمری به عنوان رئیس یک فدراسیون میتواند انتظار داشته باشد با نادیده گرفتن هزینههای بزرگ این باشگاهها، ورزشکار من بتواند جای ورزشکاران این باشگاهها بنشیند؟ بچههای ما در المپیک شرایط خوبی به نسبت هزینههایی که شد داشتند. لذا ما باید براساس نوع هزینه و برنامهریزیمان توقع داشته باشیم. اگر میخواهیم در المپیک نتیجه بگیریم باید بررسی کنیم آیا توانستهایم شرایط ورزشکاران حرفهای دنیا را برای ورزشکاران خود ایجاد کنیم؟ ورزشکاران ما در حد نیمهحرفهای هستند. پس چطور میتوانیم انتظار داشته باشیم این ورزشکار در کنار یک ورزشکار حرفهای که بودجه سالیانه باشگاهش 120 تا 140 میلیارد تومان است قرار بگیرد؟
بودجه فدراسیون دوچرخهسواری ایران چقدر است؟
بودجه سالیانه فدراسیون دوچرخهسواری با در نظر گرفتن حمایت اسپانسرها، منابع مالی دولتی که از سوی وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک به ما تعلق میگیرد به 3 میلیارد تومان نمیرسد.
پس به هیچ عنوان نمیتوان مقایسهای بین بودجه دوچرخهسواری ایران با باشگاههای حرفهای دنیا انجام داد.
بالاخره اینها مسائلی است که برخی بدون اطلاع از آن فقط عنوان میکنند ما چرا در المپیک نتیجه نگرفتیم. موضوع دیگری که مطرح است اینکه اگر یک باشگاه بخواهد در ایران به اندازه یک باشگاه پرو و پروکنتینانتال هزینه کند آیا رسانه ملی میآید در سال دستکم 200 ساعت پخش مستقیم برای رقابتهای دوچرخهسواری در نظر بگیرد؟ بالاخره بخش خصوصی برای سرمایهگذاری در این رشته نیازمند داشتن عوامل انگیزشی است که بخشی از آن به برد تبلیغاتی آن برمیگردد. این در حالی است که رسانه ملی در سال 20 ساعت هم برای رشته دوچرخهسواری پخش مستقیم انجام نمیدهد. پس چطور میتوانیم از بخش خصوصی انتظار حمایت داشته باشیم.