هادی سپهرزاد مربی نایب قهرمان پرتاب دیسک المپیک شد
تعداد بازدید : 52
حدادی: میخواهم اولین کسی باشم که در آسیا 4 طلا کسب کرده است
مرد نقرهای ایران در المپیک لندن در اولین نشست خبری خود بعد از المپیک ریو، مربی ایرانی خود را رسما معرفی کرد. احسان حدادی با تاکید بر این که به هادی سپهرزاد اعتقاد دارد در توضیح دلایل این انتخاب گفت: «سپهرزاد قهرمان دهگانه آسیاست که سختترین رشته در دنیا محسوب میشود. من در این چند سال که با کیم بوخنسوف کار میکردم دوست داشتم هادی نیز در کنار او باشد و از این مربی یاد بگیرد و حتی پیشنهاد این کار را دادم اما فدراسیون با آن مخالفت کرد. به هر حال یکسری کارهای اشتباه برخی مدیران را نمیتوان جبران کرد. سپهرزاد در تمام تمریناتی که در ایران برگزار میشد با هزینه شخصی میآمد تا نکاتی را از کیم یاد بگیرد. اسفندماه سال گذشته کیم به روسیه رفت و من از سپهرزاد خواستم که در اردوها مرا کمک و همراهی کند که حتی رکورد خوب 65 متر را نیز در زمان تمرین با او داشتم، گفته بودم که اگر مربی ایرانی بخواهم فقط سپهرزاد را انتخاب میکنم، حالا قرار است 3 ماه به صورت آزمایشی با هم کار کنیم و اگر 2 طرف از یکدیگر راضی بودیم این همکاری تا مسابقات قهرمانی آسیا و سپس قهرمانی جهان و المپیک ادامه خواهد داشت». حدادی گفت: «درباره اینکه چرا این تصمیم را گرفتم باید اضافه کنم که مهم آن است که شما یک نفر را قبول داشته باشید. من هم سپهرزاد را قبول دارم. یک بخش از این انتخاب هم به مسائل مالی برمیگشت. همه میگویند که احسان حدادی پرهزینهترین ورزشکار ایران است اما به این نکته اشاره نمیشود که من اولین مدال در رشتههایی به جز کشتی، وزنهبرداری و تکواندو در المپیک کسب کردهام». نایب قهرمان المپیک در واکنش به عدم استخدام مربی خارجی هم گفت: «به خاطر روابط بینالمللی کمی که فدراسیون دارد این اتفاق رخ نداد».
دلیلی نداشت مصدومیتم را رسانهای کنم
حدادی علت اعلام نشدن مصدومیتش قبل از المپیک 2016 ریو را اینطور توضیح داد: «سال گذشته تقریبا حدود یک سال و 2 ماه پیش تمریناتم را شروع کردم ولی از ناحیه زانو احساس درد میکردم. در واقع این آسیبدیدگی از لندن وجود داشت اما به دلیل اینکه ریسک بالایی بود این جراحی را انجام ندادم. تمرینات ما در آفریقا خیلی خوب بود و طوری برنامهریزی کرده بودم که در تابستان حدود 66 متر پرتاب کنم ولی بعد از آفریقا کف پایم شدیدا درد گرفت و متوجه شدم کف پایم استخوان اضافه آورده. همین راه رفتن را برای من سخت کرد و حتی زمانی که در کیش میدویدم درد داشتم. دلیلی وجود نداشت که این موضوع را رسانهای کنم، چراکه احتمال دادم زمانی که به آلمان میروم آن را درمان کنم. در رقابتهای آغاز فصل رکورد من 63 متر بود در حالی که برنامهریزیام برای آن زمان پرتاب 66 متری بود. از آن زمان متوجه شدم که نمیتوانم در المپیک نتیجه بگیرم. من هر کاری کردم که به آمادگی برسم سختی کشیدم، گریه کردم و درد کشیدم ولی اگر یک اتفاق نخواهد رخ دهد نمیتوان کاری کرد».
بعد از المپیک لندن 3 سال رها شدم
حدادی با تاکید به اینکه بعد از المپیک لندن مسئولان او را راها کردند، گفت: «من هیچگاه با هیچ مدالی قانع نشدم. اما متاسفانه در ایران هر ورزشکاری مدال میگیرد رهایش میکنند. من هم 3 سال بعد از المپیک لندن رها شدم و با ماساژور کار میکردم. 8 ماه قبل از المپیک ریو به من اعلام کردند که چه چیزی میخواهی. در 8 ماه حتی بهترین و قویترین ورزشکار دنیا هم نمیتواند کاری کند».
100میلیون تومان هزینه جراحی دادم
حدادی در پاسخ به این سوال که هزینه عمل جراحیاش بعد از المپیک ریو را به صورت شخصی پرداخت کرده یا فدراسیون آن را تقبل کرده است، اظهار داشت: «من 3 عمل جراحی انجام دادهام، در واقع به روی چال رفتم و خوابیدم و به دکتر گفتم که هر چیزی که مشکل دارد را درست کن. هزینه عمل بعد از المپیکم خیلی زیاد شد و به غیر از هتل و پرواز حدود 100 میلیون تومان شد. در مدتی که در ایران بودم روزهای سختی را سپری کردم. دوران نقاهت برای افراد سنگین وزن و کسی که همواره تمرین میکند سخت است. من 2 ماه روی ویلچر بودم و اصلا دوست نداشتم که خانوادهام من را این گونه ببینند. البته فکر میکنم هزینه کیش را فدراسیون پرداخت کرد و به نوعی باید بگویم که همه چیز خیلی خوب است. فدراسیون پیگیر شرایط من بود و ماشین میفرستاد تا من به جاهایی که میخواهم بروم. البته بودجه فدراسیون کم است و فکر کنم توانشان همین است».
بدترین نتیجه کاروان ایران در ریو متعلق به من بود
او در پاسخ به اینکه چقدر امیدوار است که باز هم به روزهای خوب خود بازگردد، گفت: «اگر قرار بود مسابقه ندهم و هدف نداشتم 20 روز بعد از المپیک عمل نمیکردم و این درد و سختی را به جان نمیخریدم. هدف بلندمدت دارم؛ هدفم بازیهای آسیایی است. من 3 مدال طلای این بازیها را در کارنامه خود دارم و میخواهم با کسب چهارمین مدال اولین ورزشکار آسیایی شوم که این 4 مدال را به دست آورده. کار سختی است چراکه 16 سال باید در اوج باشی. رقابتهای قهرمانی جهان سال 2019 و المپیک 2020 توکیو هدفهای بلندمدت من است. مسابقات بازیهای کشورهای اسلامی، قهرمانی آسیا و قهرمانی جهانی لندن رقابتهایی است که میخواهم از آنها برای رسیدن به پیشرفتم استفاده کنم». او ادامه داد: «در المپیک ریو بدترین نتیجه کاروان ایران را من گرفتم. اما با همان نتیجه نفر اول آسیا شدم. بنابراین کارم در آسیا راحت نیست اما سخت هم نیست».
مدام استرس مرگ بوخنسوف را داشتم
او درباره رفتن کیم بوخنسوف، مربی روسیاش گفت: «کیم مربی قوی بود ولی به دلیل کهولت سن در تمرینات خسته میشد و دائم به من میگفت اگر من بخوابم دیگر بیدار نمیشوم و اگر این اتفاق رخ بدهد تو چه میکنی. در تمرینات در اتاق او را میزدم و زمانی که او بیدار نمیشد میگفتم که دیگر تمام کرده! با این حال من به او روحیه میدادم که هیچ اتفاقی رخ نمیدهد. خوشبختانه هادی سپهرزاد جوان است و اگر روزی هم در اتاقش را باز نکند من نگران نمیشوم (با خنده). کیم دائما به من میگفت من میمیرم و در تمرینات نیز اعلام میکرد که اگر به هتل بروم حتما میمیرم و از فردا باید به دنبال مربی باشی».
کیهانی بد قول است
پرتابگر دیسک ایران در پاسخ به اینکه آیا کیهانی میتواند دوومیدانی ایران را نجات بدهد یا خیر، گفت: «تنها خدا میتواند نجاتدهنده باشد. متاسفانه کیهانی بد قول است. ورزش با بانک متفاوت است. مهمترین نکتهای که باید بگویم این است باید به یکدیگر احترام بگذاریم. حرمت امامزاده را متولی باید نگه دارد. احترام در ورزش مهمترین اصل است. ورزشکاری که سختی زیادی میکشد اگر احترام هم نبیند کار برایش سخت میشود. دوومیدانی نیاز به یک مدیر قوی و لایق دارد. من نمیگویم او لایق نیست. شاید در بانک و در مدیریتهای دیگر لایق باشد اما کار در دوومیدانی سخت است. امیدوارم که تا قهرمانی آسیا اتفاق بدی نیفتد».
پشت سر انسانهای موفق همیشه حاشیه هست
حدادی در ادامه درباره حواشی بعد از المپیکش با صحبتهایی که مبنی بر عدم بازگشتش به ایران گفته شده بود، خاطرنشان کرد: «هر انسانی که موفق میشود پشت سرش حاشیه است. در کشور ما هم حاشیه زیاد است. من نمیگویم که خیلی خوب هستم اما همیشه خواستهام طوری زندگی کنم که هم خدا و هم بنده خدا از من راضی باشد. سال 2011 من به آلمان رفتم و دیدم که خبری منتشر شده مبنی بر اینکه حدادی در آمریکا پناهنده شده! درباره حرفهایی که درخصوص عدم بازگشتم به ایران بعد از المپیک ریو به وجود آمد هم فقط باید بگویم که اگر چیزی بود من در حال حاضر اینجا نبودم». حدادی در پاسخ به این سوال که آیا حکم شلاقی برای او صادر شده، گفت: «یک بار جواب این سوال را دادم. اگر چیزی بود من الان اینجا نبودم».
اعصاب مربیگری ندارم
او درباره اینکه آیا روزی به سمت مربیگری میآید یا خیر، گفت: «مربیگری کار سختی است و من اصلا اعصاب آن را ندارم. در واقع اصلا بلد نیستم کار تاکتیکی یاد بدهم. باید برای مربیگری خیلی صبور باشی و من صبور نیستم. با این حال اگر کاری از دستم بر بیاید برای کشورم انجام میدهم».