هرچند تیم پرسپولیس صدرنشین لیگ است و به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و فوتبالدوستان مدعی اصلی قهرمانی لیگ شانزدهم محسوب میشود اما این تیم یک ایراد بزرگ دارد که بارها در خراسانورزشی به آن پرداختهایم و دیروز نیز علی پروین پیشکسوت باشگاه پرسپولیس و سرمربی سابق این تیم به آن اشاره و آن را بزرگترین و تنها ضعف و ایراد سرخپوشان عنوان کرده است. علی پروین که بارها تاکید کرده پرسپولیس شانس نخست قهرمانی در لیگ شانزدهم است، در گفت وگو با فارس گفته: «تنها ایرادی که تیم برانکو دارد، این است که تیمش را روی 11یا 12نفر روانه مسابقات میکند. وقتی چنین اتفاقی میافتد، آن 12بازیکن خسته میشوند. اگر نگاهی به تیمهای بزرگ اروپایی داشته باشیم، میبینیم آنها نیز برای بازیهای لیگ و اروپایی 18،17بازیکن کامل دارند. پس پرسپولیس نیز باید این ضعف را برطرف کرده و با نفرات بیشتری روانه مسابقات شود.» حالا همین تنها ایراد و ضعفی که علی پروین و کارشناسان برای پرسپولیس برشمردهاند، شاید ضربه مهلکی به سرخپوشان بزند و این تیم نه در لیگ برتر به جایی برسد و نه در لیگ قهرمانان آسیا نتایج مطلوبی کسب کند. اگرچه نمیشود ایراد زیادی به برانکو ایوانکوویچ بابت اعتقاد به 12 بازیکن گرفت، چراکه مربیگری سلیقهای است؛ ضمن اینکه برانکو زمانیکه سرمربی تیم ملی بود هم همین شیوه و روش را پیاده میکرد و پس از انتخاب 11بازیکن فیکس خود به دیگر دعوتشدگان به تیم ملی چندان اهمیت و بازی نمیداد. همانموقع نیز این شیوه مربیگری مرد کروات بهانهای شده بود تا منتقدان به وی بتازند و او را به بیتوجهی به لیگ و بازیکنان جوان متهم کنند. حالا همان اتفاق در پرسپولیس درحال تکرار است منتها شکل انتقادها و افراد منتقد عوض شدهاند. اگر در زمان مربیگری برانکو در تیم ملی ایران مربیان باشگاهی و پیشکسوتان به او انتقاد میکردند، حالا این بازیکنان هستند که با قهر یا تهدید به جدایی یا درخواست رضایتنامه، اعتراضشان را به سرمربی پرسپولیس نشان میدهند. پس از آنکه در پایان فصل گذشته با وجود تاکید و خواست برانکو بر حفظ مهدی طارمی و رامین رضاییان، این 2 بازیکن ملیپوش موقتی جدا شدند و به لیگ ترکیه رفتند و درنهایت با التماس و وساطت به پرسپولیس برگشتند اما حالا و در پایان هفته چهاردهم شاهد اپیدمی درخواست جدایی بازیکنان از سرخپوشان به بهانههای مختلف هستیم. احمد نورالهی و امید عالیشاه با تاکید بر انجام خدمت سربازی خواستار جدایی شدهاند و باید به این 2 بازیکن علی علیپور را هم اضافه کرد که به تازگی از باشگاه خواسته شرایطی را فراهم کنند تا او بتواند در یک تیم نظامی فوتبالش را ادامه دهد و خدمت سربازیاش را بگذراند. محمدامین آرامطبع مدافع پرسپولیس نیز از دیگر جداییطلبان این تیم است و با اغماض میتوان محمد انصاری را هم که از یک تیم چینی پیشنهاد وسوسهانگیزی دارد، به این جمع اضافه کرد. هرچند بهانههای جداییطلبان پرسپولیس متفاوت است اما با نگاهی به عملکرد آنها در این فصل مشخص میشود اکثر آنها بازیکنان نیمکتنشین یا حتی سکونشین هستند و بدونشک علت اصلی درخواست جداییشان، نه گذراندن خدمت سربازی و پیشنهاد بهتر که بازی نکردنشان است. این یک روی سکه است و روی دیگرش این است که اکثر بازیکنانی که ساز جدایی کوک کردهاند، نفراتی هستند که عقد قرارداد با پرسپولیس رویایشان بود و حتی زمانی سکونشینی و نیمکت نشینی پرسپولیس را هم افتخار میدانستند اما اکنون و درشرایطی که سرخپوشان شرایط خوبی در جدول دارند و خود را مهیای حضور در لیگ قهرمانان آسیا میکنند، میخواهند از پرسپولیس جدا شوند. درواقع آنها در بهترین شرایط پرسپولیس میخواهند این تیم را ترک کنند و حال این سوال به ذهن میرسد که آنها که در روزهای خوش نمیخواهند و نمیتوانند کنار تیم محبوبشان بمانند، در روزهای سخت چه رفتاری میکنند؟