به قلم جاناتان ویلسون از گاردین

ترجمه: سایه اصغری

بعد از ناکامی سه‌شیر در یورو‌2016 و ‌کناره‌گیری روی هاجسون، اتحادیه فوتبال انگلیس برای معرفی مربی جدید به تکاپو افتاد و نام‌هایی چون ونگر، آلاردایس، ادی هاو و چند نفر دیگر بر سر زبان‌ها افتاد. انگلیسی‌ها بیشتر در پی این بودند که یک بومی هدایت تیم ملی کشورشان را به عهده بگیرد و بر همین اساس اغلب رسانه‌ها شانس آلاردایس را به نسبت سایر رقبا بیشتر دانستند. عصر جمعه این انتخاب رسما اعلام شد و آلاردایس‌61 ساله که فصل گذشته هدایت ساندرلند را به عهده داشت و پیش از این هم در تیم‌‌های وستهام، بلکبرن، نیوکاسل و بولتون هم فعالیت کرده بود، به مدت 2 سال تا ‌جام‌جهانی 2018 روسیه سکان سه‌شیر را به دست گرفت. افرادی که مخالف انتخاب سم آلاردایس به عنوان مربی تیم ملی بودند، به 2 دسته تقسیم می‌شدند. دسته‌ اول زیباشناسان و کمال‌طلبانی بودند که اعتقاد دارند تیم فوتبال یک کشور نماینده‌ تمام ارزش‌هایش است و باید فوتبالی روان و زیبا بازی کند‌ و دسته‌ دوم هواداران ساندرلند بودند که می‌دانستند با رفتن آلاردایس تیمشان چه ضربه‌ای می‌خورد. عملکرد سم بزرگ(لقب آلاردایس) فصل پیش شاخص بود. او بعد از گذشت 8 هفته تیمی را از دیک ادووکات تحویل گرفت که فقط 3 امتیاز داشت و به شدت در حال سقوط بود. آلاردایس برای رسیدن به هدفش، برای عوض کردن روحیه و رویکرد رختکن ساندرلند که یکی از عوامل اصلی شکست مربیان قبلی بود، نیاز به زمان داشت. اما او به کارش اعتماد داشت، روحیه‌ای که قابل تقدیر بود. او این حس را به هواداران داد که طرح و برنامه‌ای مشخص برای نجات ساندرلند دارد و این حس با خودش احساس امنیت آورد. از 4 خرید ژانویه‌ او 2 بازیکن عالی بودند، یکی خوب بود و دیگری گاهی برای تیم مفید واقع شد. حتی بعد از 5 شکست متوالی در دسامبر آلاردایس وحشت نکرد، چون این‌ها بازی‌های سختی بودند. ساندرلند در نیم‌فصل دوم فقط 4 شکست داشت و اگر در خط حمله برش بیشتری داشت می‌توانست خیلی راحت‌تر و زودتر از این بقایش در لیگ برتر را قطعی کند. از 9 بازی‌ای که ساندرلند در نیم فصل دوم مساوی کرد، در 6 بازی تیم برتر بود و علی‌رغم ساختار دفاعی‌ای که آلاردایس برای تیمش درست کرده بود، گل‌های ساده با اشتباهات فردی خورد. حتی اگر ساندرلند نیمی از این بازی‌ها را هم می‌برد، در همان اواسط آوریل بقایش قطعی می‌شد. اما در‌نهایت طرح و برنامه‌های سم نتیجه داد و ساندرلند با 3 کلین‌شیت در 4 بازی و یک پیروزی 3 - صفر مقابل اورتون در لیگ برتر ماندنی شد. متدهای آلاردایس پیش از این در نیوکاسل و وستهام مورد انتقاد قرار گرفته بود، اما او در ساندرلند هوادارانی پراگماتیک‌تر پیدا کرد، هوادارانی که انتظار سبک خاصی نداشتند و از تیمشان فقط نتیجه می‌خواستند و حالا این بزرگ‌ترین چالش آلاردایس در تیم ملی خواهد بود؛ تقابل با غیرواقع‌گراترین و آرمان‌گراترین هواداران کل کشور. وقتی انگلیس در آخرین بازی تدارکاتی قبل از شروع یورو‌2016 پرتغال، تیمی که یک ماه بعد قهرمان اروپا شد را با یک گل شکست داد، واکنش‌ها همه حاکی از وحشت و نارضایتی بود؛ رویکرد این تیم خیلی منفی است، این تیم فقط به گل نخوردن فکر می‌کند. البته که بازی‌های دوستانه اهمیتی برای تحلیل ندارند، در‌واقع اکثر بازی‌های ملی رسمی هم معنی مهمی برای تحلیل ندارند و کلا تورنمنت‌های ملی در مقایسه با بالاترین سطح فوتبال بدل به یک شوخی شده‌اند. اما به‌هر حال روی هاجسون بعد از بازی به ما گفت انگلیس به خاطر سرعت بازیکنان خط حمله‌اش مقابل تیم‌هایی که حمله می‌کنند، بهتر بازی می‌کند. فقط مسئله این‌جا بود که در 2 سال اخیر تنها تیمی که در یک بازی رسمی به انگلیس حمله کرده بود، سوئیس در نیمه‌ دوم بازی مقدماتی در بازل در سپتامبر 2014 بود. ‌این داستان کل یورو بود، رقابت برای کمتر توپ داشتن. پراگماتیسم در این دوره سلطنت کرد، اتفاقی که البته برای بیشتر دوره‌ها و تیم‌های موفق در تورنمنت‌های ملی می‌افتد. اما در این میان به دلایلی ناشناخته و در تضاد با تمام تجربیات و حقایق، انگلیسی‌ها از تیم ملی‌شان فوتبالی ایده‌آل، زیبا و ناب می‌خواهند، فوتبالی که عملا وجود ندارد. موفقیت پرتغال در یورو ایده‌ تجربی خوبی برای انگلیس فراهم کرد. مسئله‌ مهم این‌جاست که در تورنمنت‌های ملی فاصله‌ها به قدری کم است که کیفیت عملا موضوعیتی ندارد. تنها عامل مهم، درست عاملی است که انگلیس در نیم قرن بلد نبوده؛ گرفتن نتیجه در بازی‌های حذفی. آیا آلاردایس این شرایط را تغییر خواهد داد؟ جواب قطعی به این سوال غیرممکن است. اما آلاردایس روحیه‌ تیمی و طرح و برنامه‌ مشخصی خواهد ساخت. او در استفاده از علوم ورزشی و آمار و داده‌ها وسواس زیادی دارد و سابقه‌ خوبی هم در بردن بازی‌های کلیدی دارد. فوتبال انگلیس آلاردایس به هیچ‌وجه فوتبالی زیبا نخواهد بود و قطعا هیچ ارتباطی با آن فوتبال مبنی بر مالکیت توپ نخواهد داشت. بنابراین از همین ابتدای کار آلاردایس بین ژورنالیست‌ها و هواداران مخالفان خودش را خواهد داشت، مخالفانی که انتخاب او را به عنوان قدمی به عقب و پسرفت می‌بینند. اما وظیفه‌ مربی تیم ملی فقط بهترین استفاده از آنچه دارد است، کاری که آلاردایس در دوران ‌مربی‌گری‌اش به خوبی انجام داده. پوست آلاردایس به اندازه‌ کافی ضخیم است که انتقادات اثری روی رویکردش نداشته باشد. او با فاصله‌ زیاد بهترین گزینه‌ موجود برای انگلیس بود و البته رفتنش از ساندرلند روزی تلخ برای هوادارانش رقم زد.

منبع: اسپورت

ترجمه: امیر طبسی‌

با توجه به ناکامی بارسلونا در رقابت‌های فصل گذشته لیگ قهرمانان اروپا حضور فعال این تیم در بازار نقل و‌انتقالاتی کاملا قابل پیش‌بینی بود. با باز شدن پنجره نقل و انتقالات همین اتفاق هم رخ داد و بارسا با 3 خرید سرشناس پروژه تابستانی خود را آغاز کرد. آندره گومز، ساموئل اومتیتی و لوکاس دینه، اولین خریدهای تابستانی آبی و اناری‌ها بودند. در این بین آندره گومز 35 میلیون یورویی گران‌ترین خرید بارسا تا به این‌جای کار بوده و با توجه به مبلغ قابل‌توجهی که بارسا برای جذب این هافبک پرداخت کرده، به نظر می‌رسد لوئیز انریکه حساب ویژه‌ای روی خرید جدید تیمش باز کرده است. با نگاهی به عملکرد گومز در رقابت‌های فصل گذشته لالیگا به این نتیجه می‌رسیم که اصلی‌ترین هدف انریکه برای اضافه کردن این بازیکن بالا بردن قدرت جنگندگی و دوندگی تیمش در خط میانی بوده است. بارسا فصل گذشته در خط میانی بازیکنان خلاق و فانتزی زیادی داشت و سرخیو بوسکتس تنها گزینه فیزیکی انریکه بود و شاید به همین‌خاطر هم بارسا فصل قبل در لالیگا و لیگ قهرمانان مقابل تیم‌های جنگنده و دونده با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو شد و گاهی اوقات امتیاز هم از دست داد. به ثمر رساندن تنها 2 گل و در مقابل دریافت‌10 کارت زرد به خوبی نشان می‌دهد که گومز هافبکی است با یک ویژگی بارز؛ جنگندگی. قرار گرفتن گومز در‌کنار بوسکتس به هافبک‌های فانتزی بارسا این اجازه را می‌دهد که با خیالی آسوده به فکر طراحی حملات باشند. قرار گرفتن گومز در خط میانی در حقیقت زدن 2 نشان با یک تیر است چرا‌که خرید جدید بارسا در‌کنار قدرت جنگندگی و توپ‌ربایی‌های فوق‌العاده ویژگی‌های دیگری هم دارد. هواسکورد می‌گوید او در مجموع لالیگا و رقابت‌های اروپایی که در آن شرکت داشته  81.4 درصد پاس صحیح داده است. گومز می‌تواند در فضاهای بسته دریبل کند، این توانایی در عبور از اتوبوس‌هایی که تیم‌های لالیگایی برابر بارسا پارک می‌کنند، بسیار مفید خواهد بود. با اضافه شدن گومز به ترکیب آبی‌واناری‌ها حالا تعداد هافبک‌های در دسترس لوئیز انریکه به عدد 7 رسیده و مسلما قرار گرفتن گومز در ترکیب اصلی به معنای نیمکت‌نشین شدن چند هافبک سرشناس در نوکمپ خواهد بود. در شرایطی که جایگاه سرخیو بوسکتس در قاعده مثلث هافبک‌های بارسلونا تضمین شده به‌نظر می‌رسد، تنها 2 نفر از 6 هافبک دیگر بارسلونا این شانس را دارند که در ترکیب اصلی قرار بگیرند که به احتمال فراوان یکی از انتخاب‌های انریکه، اینیستای با تجربه خواهد بود. به این‌ترتیب احتمالا در فصل جدید رقابت‌های لالیگا بارسا را با سیستم همیشگی 3-3-4 خواهیم دید و این بار به جای راکیتیچ این آندره گومز است که در خط میانی کنار بوسکتس و اینیستا قرار می‌گیرد.

وین رونی، کاپیتان منچستریونایتد عنوان کرد که باید به پست جدیدش در این تیم که مورینیو برایش تعیین کرده عادت کند. رونی در اواخر دوره فن‌گال در یونایتد، در پست هافبک به بازی گرفته شد و عملکرد خوبی نیز در این تیم داشت. او سپس در یورو نیز در خط میانی انگلیس بازی کرد. با این حال مورینیو قصد ندارد به رونی در خط میانی بازی دهد و پست شماره‌10 را برای او در نظر گرفته، چیزی که رونی برایش هیجان‌زده است: «در پستی که دارم تقریبا آزاد هستم و برای بازی کردن در آن هیجان‌زده‌ام. او با من درباره بازی کردن در پست شماره‌10‌‌‌ صحبت کرد. این چیزیست که باید روی آن کار‌ کنم. من گل‌های زیادی در طول فوتبالم زده‌ام و شکی به توانایی گلزنی‌ام ندارم. امیدوارم این فصل هم همین‌طور باشد. دوست دارم در بازی‌ها شرکت داشته باشم و حالا که برای خوزه بازی می‌کنم، او مشکلی با این‌که بازیکنان در دفاع شرکت کرده و عقب‌تر بازی کنند، ندارد. یک تفکر جدید، یک سبک جدید و یک مربی جدید در یونایتد حضور دارند و اگر بتوانم کیفیت‌هایم را به تیم منتقل کنم، می‌توانم موقعیت گل ایجاد و گلزنی کنم.» کاپیتان شیاطین درباره حضور در تیم مورینیو گفت: «هیجان زیادی دارم که زیر نظر او کار کنم. دقیقا همان شور و هیجانی که برای بازی زیر نظر فرگوسن داشتم.»

یک فرودگاه در پرتغال به اسم رونالدو شد. نام فرودگاه منطقه مادیرا، زادگاه کریستیانو رونالدو به نام ستاره تیم ملی پرتغال و رئال‌مادرید تغییر خواهد کرد. میکل آلبکرکه، فرماندار منطقه مادیرا اعلام کرد که فرودگاه این منطقه از این به بعد «فرودگاه مادیرا کریستیانو رونالدو» نامیده خواهد شد. علت این نام‌گذاری هم موفقیت و قهرمانی کریستیانو رونالدو در یورو بوده است. رونالدو روز گذشته اولین هتل خود را با همکاری شرکت کریستیانو رونالدو در منطقه مادیرا افتتاح کرد.

 پس از آن‌که مسئولان باشگاه رئال‌مادرید دستمزد تونی کروس را تا‌۲۴۰ هزار پوند افزایش دادند، منچستر‌سیتی انگلیس از خرید این هافبک ملی‌پوش آلمانی منصرف شدند.
 چلسی انگلیس قصد دارد مبلغ ۲۵ میلیون پوند بابت بند آزادسازی ویکتور لیندلوف، مدافع تیم ملی سوئد و باشگاه بنفیکای پرتغال  پرداخت کرده و این بازیکن را به ترکیب فصل جدیدش اضافه کند.
 منچسترسیتی بار دیگر مذاکرات مربوط به انتقال جان استونز از تیم اورتون را از سر گرفت؛ گفته می‌شود مسئولان من‌سیتی پیشنهادی‌۵۰ میلیون پوندی برای جذب این مدافع ملی‌پوش انگلیسی ارائه کرده‌اند.
 مسئولان وست‌برومویچ پیشنهادات ارائه شده از سوی 2‌ تیم استوک‌سیتی و کریستال‌پالاس برای به خدمت گرفتن سایدو براهینو را رد کرده‌اند؛ مسئولان وست‌برومویچ قصد دارند پیش از جدایی مهاجم خود، ابتدا جانشینی مناسب برای او پیدا کنند.
 ادی هاو، سرمربی بورنموث قصد تقویت خط دفاعی تیمش را داشته و گزینه او جانی ایوانس از وست برومویچ خواهد بود.
 مسئولان باشگاه پاری‌سن ژرمن تماس‌هایی را با روبین فان‌پرسی برقرار کرده‌اند تا در مورد انتقال این بازیکن تا پیش از پایان فصل نقل و ‌انتقالات گفت‌وگو کنند.
 ناپولی ایتالیا در نظر دارد تا ویتو مانونه، سنگربان ساندرلند را جذب کنند. پپه رینا دروازه‌بان اول ناپولی در حال حاضر مصدوم است.
 رئال‌مادرید به‌طور جدی به صف تیم‌های خواهان موسی سیسوکو از نیوکاسل پیوست. پیش‌تر تیم‌های اورتون و یوونتوس هم پیشنهاد جذب این بازیکن فرانسوی را ارائه کرده بودند.
 یوونتوس، قهرمان 5 فصل گذشته سری A در نظر دارد تا با پول حاصل از انتقال پل پوگبا، بتوانند ایوان راکیتیچ هافبک بارسلونا را به خدمت بگیرد.
 جورجینیو وینالدوم، هافبک ملی‌پوش هلندی، با قراردادی 5 ساله به لیورپول پیوست. ستاره سابق پی‌ای وس‌آیندهوون که با انتقالی 23‌میلیون پوندی از نیوکاسل جدا شد، بعد از جوئل ماتیپ، لوریس کاریوس، سادیو مانه، راگنار کلاوان و الکس منینگر، ششمین خرید تابستانی لیورپول است.
 ساندرلند اعلام کرد بعد از این‌که سم آلاردایس هدایت تیم ملی انگلیس را برعهده گرفت، دیوید مویس سرمربی سابق یونایتد جای او را گرفت. براساس اعلام سایت رسمی ساندرلند، مویس ۵۴ ساله قرارداد ۴ ساله با این تیم امضا کرده است.
 استیو بروس، سرمربی هال‌سیتی که در این فصل با این تیم به لیگ برتر صعود کرد، از هدایت این تیم کناره‌گیری کرد.‌
 یورو‌ اسپورت دیروز ادعا کرد که ریاض محرز، ستاره فصل گذشته لسترسیتی برای انتقال به امیریتس با مدیران آرسنال به توافق رسیده‌ و مبلغ این انتقال حدود‌50 میلیون یورو‌‌ست. این خبر در حالی منتشر شده که رانیری اعلام کرده بود محرز از لستر نمی رود.
 اسکای‌اسپورت خبری مبنی بر انتقال قطعی گونزالو هیگواین منتشر کرد و اذعان داشت که بینکونری‌ها حاضر شدند مبلغ 94 میلیون یورو را برای این مهاجم آرژانتینی پرداخت کنند. گفته می‌شود او آپارتمانی در تورین نیز اجاره کرده‌ و به نظر می‌رسد دیگر باید هیگواین را بازیکن یوونتوس محسوب کرد.

2 تیم شهر منچستر ولخرج‌ترین باشگاه‌های دنیا در تابستان‌های 2015-2016 و 2016-2017 بوده‌اند. منچسترسیتی با ۲۵۰،۷ و منچستریونایتد با ۲۲۶،۲ میلیون یورو پرهزینه‌ترین باشگاه‌های فوتبال جهان در 2 تابستان گذشته از نظر خرید بازیکن بوده‌اند. یوونتوس با‌۲۰۳،۱، اتلتیکومادرید با ۱۸۴،۳ و لیورپول با ۱۷۸،۵‌میلیون یورو در رده‌های بعدی هستند. پاری‌سن‌ژرمن‌(۱۶۶،۷)، چلسی‌(۱۶۵،۳)، بایرن‌مونیخ‌(۱۶۱،۵)، رم (۱۵۶،۷)، والنسیا (۱۵۳،۵) در رده‌های ششم تا دهم قرار گرفته‌اند. بارسلونا و رئال‌مادرید به عنوان 2 قدرت برتر فوتبال اروپا در رده‌های چهاردهم و شانزدهم جای دارند. کاتالان‌ها ۱۳۰،۷‌میلیون یورو هزینه کردند و مادریدی‌ها ۱۱۵،۵ میلیون یورو. تنها تیم آسیایی حاضر در لیست جیانگسو سونینگ از لیگ چین است که تیکشیرا و رامیرز را خرید و در مجموع ۱۱۶‌میلیون یورو برای خرید بازیکن هزینه کرده است.

کسب 22‌مدال که 18‌تای آن هم طلاست، کاری است کارستان که تنها مایکل فلپس، شناگر آمریکایی تاکنون توانسته چنین رکوردی از خودش برجای بگذارد. او‌ که پرافتخارترین ورزشکار تاریخ المپیک محسوب می‌شود، در چند سال گذشته اما با مسائل حاشیه‌ای دست به گریبان بوده است. ولی فلپس می‌خواهد برای آخرین بار حضور در بازی‌های المپیک را تجربه کند؛ حضوری که این شناگر آمریکایی تاکید کرده آخرین حضور او در بازی‌های المپیک است. بعد از اعلام بازنشستگی و منصرف شدن از آن، این شناگر در رقابت‌های ریو حضور خواهد داشت تا اولین شناگر مرد آمریکایی باشد که حضور در 5 دوره بازی‌های المپیک را تجربه می‌کند. این ورزشکار‌۳۱ ساله درباره آخرین حضور خود در بازی‌های المپیک گفت: «بدون هیچ شکی این آخرین حضور من در المپیک خواهد بود. کار من تمام شده است. بدن من دیگر توان رقابت بیشتر را ندارد. به همین‌خاطر بعد از ریو دیگر مسابقه نخواهم داد.» فلپس بعد از المپیک لندن از شنا خداحافظی کرد ولی ۱۸‌ماه بعد از تصمیم خود منصرف شد و برای حضور مجدد در عرصه شنا به رقابت پرداخت. این ورزشکار در یک سال گذشته با رسوایی مصرف مشروبات الکلی روبه‌رو شده بود که به شدت مورد انتقاد رسانه‌های این کشور قرار گرفت ولی آن‌طور که فلپس اعلام کرده‌ او توانسته خود را درمان کند و از این کار خود ابراز ندامت کرده است.

 جام بین‌المللی قهرمانی
اینتر      پاری‌سن ژرمن
 دوستانه ملی
آرژانتین      هائیتی
 دوستانه باشگاهی
اودینزه      بشیکتاش
ناسیونال      شفیلدونزدی

 جام بین‌المللی قهرمانی
منچستریونایتد یک      دورتموند 4
 پیش‌فصل آرسنال
ریسینگ یک      آرسنال یک