بالاخره مسی500 گله شد
تعداد بازدید : 69
رکوردشکنی در شب تلخ نوکمپ
نویسنده : سایه اصغری
در شب ناکامی بزرگ بارسلونا در نوکمپ، لیونل مسی سرانجام موفق شد رکوردی که مدتها در پشت صف شکستنش قرار گرفته بود را بشکند. مسی با تک گلی که به والنسیا زد، به رکورد 500 گل در دوران بازی خود رسید. او از این تعداد50 گل را در بازیهای ملی در تیم ملی آرژانتین به ثمر رساند و450 گل هم برای بارسلونا. این موفقیت بزرگ، شاید تنها گلی باشد که او هیچگاه از آن لذت نخواهد برد. تک گل مسی در بازی یکشنبه شب برابر والنسیا فقط در حکم کمتر کردن اختلاف شکست اثرگذار بود. حالا فاصله امتیازی این تیم با اتلتیکو به صفر و با رئال به یک رسیده و لغزشهای اخیر شاگردان انریکه فرصت خوبی در اختیار 2 تیم مادریدی قرار داده تا خود را به صدر جدول بسیار نزدیکتر از قبل کنند. شکست مقابل والنسیا، سومین باخت متوالی کاتالانها در لالیگا بود. از سال 2003 تا به امروز سابقه نداشته که بارسا در 3 بازی متوالی در لالیگا شکست بخورد. بارسا در 3 هفته اخیر به ترتیب برابر رئالمادرید، سوسیداد و والنسیا متحمل شکست شده است. 5 هفته تا انتهای لالیگا باقی مانده و حالا بارسا فاصله امتیازی فاحش خود با اتلتیکو و رئال را نیز از دست رفته میبیند. تیم انریکه در ۵ بازی قبلی خود در تمامی مسابقات، ۴ بار شکست خورده، تا اوضاع برای آبی واناریها بسیار سخت جلوه کند. جالب اینجاست که آنها درحالی مقابل خفاشها متحمل شکست دیگری شدند که10 هفته قبل همین تیم را با 7 گل درهم کوبیده بودند. ۱۵روز پیش، بارسلونا 9 امتیاز اختلاف در صدر جدول با اتلتیکو داشت و امروز اختلاف در صدر تنها تفاضل گل است. حذف از لیگ قهرمانان به دست روخیبلانکو تاثیر بسیار بدی بر روحیه مردان لوئیز انریکه گذاشته و ممکن است عنوان قهرمانی لالیگا را هم از دست بدهند. فتح دوگانه داخلی برای هر تیمی در اروپا میتواند فصلی موفقیتآمیز به حساب بیاید اما برای بارسلونا حتی اگر لالیگا و کوپادلری هم فتح شود، این فصل، فصلی شکست خورده برایشان خواهد بود. در تاریخ 116ساله باشگاه بارسلونا، تنها 5 فصل بهتر از بردن دوگانه داخلی به پایان رسیده؛ 1992، 2006، 2009، 2011 و 2015. در این 5 فصل بارسا لالیگا و چمپیونزلیگ را فتح کرد و در 2 فصلش هم، یعنی 2009 و 2015 با بردن کوپادلری به سهگانه رسید. در طول این 116سال، بارسا تنها 6 سال موفق به کسب دوگانه داخلی شده است: 1952، 1953، 1959، 1998، 2009 و 2015. پس اگر بارسا این فصل هم دوگانه را ببرد باید جشن بگیرند و فصلشان را موفقیتآمیز بدانند. اما در واقعیت این چنین نخواهد بود، بهخصوص اگر رئالمادرید قهرمان چمپیونزلیگ بشود. این جامی است که تمام جامهای دیگر را زیر سایه خودش میبرد. بارسا به عنوان اولین و تنها تیم اسپانیایی که سهگانه برده، قصد داشت امسال سومین سهگانهاش را هم فتح کند و اولین تیمی در تاریخ چمپیونزلیگ لقب بگیرد که موفق شده از عنوان قهرمانیاش دفاع کند. حال اگر بارسا لالیگا و کوپادلری را هم از دست بدهد که دیگر فاجعه است. یکی از دلایل این حس شکستخوردگی این است که لالیگا و کوپادلری از منظر بارسا تمام بود و هیچشک و تردیدی در بردنش نبود و فقط چمپیونزلیگ بود که باید برای فتحش تلاش میکردند. با اینکه لوئیز انریکه اصرار دارد مشکل بارسا فیزیکی نیست، اما پیکه اعتراف کرده که پاهای بازیکنان خسته است. جای تعجب هم ندارد. بارسا 12 بازی این فصل بیشتر از رئال داشته و از منظری، با اینکه تلخ و کنایی به نظر میرسد، حذف آنها از چمپیونزلیگ حداقل میتواند فرصت استراحتی برای نمایش بهتر در لیگ به آنها بدهد. اما مسئلهای که به ذهن میرسد این است که بارسا با توجه به اینکه میدانست فصلی طولانی پیشرو دارد، باید در جام باشگاههای جهان شرکت کند و نیمکتش ضعیف است، هیچ برنامهای برای ذخیره انرژی مقطعی داشت؟ اگر داشت، آیا بازگشت از این حالت به فرم صد درصد آماده برایشان امکانپذیر بوده؟ یا شاید مشکل اصلا فیزیکی نیست و به فوتبال بارسا برمیگردد؟ به هرحال بارسا مقابل والنسیایی که در نیمه نهایی کوپا دلری 7- صفر شکستش داده بود، باخت. قبل از بازی، پاکو آیستاران که جانشین گری نویل شده گفت: «نه ما دیگر آن تیم سابق هستیم و نه بارسا.» چقدر این جمله حالا معنی میدهد!